The Road to Wembley: Milton Keynes Dons v AFC Wimbledon

Laten we eerlijk zijn, ik had geen andere wedstrijd kunnen kiezen. Er is sowieso weinig echt leuks in deze ronde, op Harrogate v Hastings na Maar zelfs al waren er nog meer mooie potten geweest, dan had ik niets anders kunnen kiezen dan MK Dons v AFC Wimbledon. Als ware sensatiezoeker ga ik er natuurlijk naartoe. Ik denk dat het wel eens vies kan tegenvallen, maar het is zo’n historisch beladen potje dat ik er toch even naartoe ga. Het is een wedstrijd die er ooit van moest komen. Waar het twee jaar geleden eigenlijk nog te vroeg was voor deze pot, is de tijd er nu rijp voor. Normaal is een pot tussen een topper uit League 1 en een degradatiekandidaat uit League 2 (met de L1-club ook nog thuis) onaantrekkelijk, maar deze niet. Het is met recht ‘een afspraak met de geschiedenis’.

Plough Lane

Een van de redenen waarom Wimbledon uiteindelijk is vertrokken naar Milton Keynes is het ontbreken van een eigen stadion. Ze trokken in bij Crystal Palace, maar uiteindelijk houdt geen club het vol zonder eigen stadion. Ze hadden er wel eentje: Plough Lane. Van 1912 tot en met 1991 speelde de club daar. Een stadionnetje dat ruim voldeed aan de eisen van de non-League, maar op het hoogste niveau kon dat echt niet. Vooral niet na de ramp op Hillsborough, toen clubs werden gedwongen hun stadions aan te passen. De club kreeg ook geen enkele medewerking van de gemeente. Tot en met 1998 werd Plough Lane gebruikt voor wedstrijden van het reserveteam van Wimbledon. Daarna stond het leeg en graasden er paarden van zigeuners op het veld. In 2002 ging een bulldozer er overheen en sinds 20008 staan er appartementen.

Intro Huddersfield Town v Wolverhampton Wanderers

Vijf jaar geleden was ik al een keer bij Huddersfield Town. Destijds kwamen we door vertraging met het vliegtuig te laat aan en moesten we ook al eerder vertrekken ivm en wedstrijd van Leeds. Daarom voelde die vinck niet goed aan. Hoewel ik graag een obscure non-League ground had gevinckt op deze zaterdag, vond ik dit een geweldig alternatief. Eerst nog een leuk potje kijken bij Bradley Mills en daarna deze wedstrijd. Van alle nieuwe stadion, blijft dit toch wel mijn favoriet. Aparte vormen en die heuvel op de achtergrond is geniaal. Wedstrijd zelf was de beste van het weekend, Maar genoeg gezeverd, want jullie willen natuurlijk meer weten over die dame hierboven. Dat kun je hier lezen.

De Woensdagfoto: Vinnie Jones and Gazza’s Crown Jewels

Klik voor vergroting, hoewel dat eigenlijk niet aan te raden is

Marten & AFC Wimbledon

Aangezien ik volgende week zondag naar MK Dons v AFC Wimbledon ga, staat de site deze week helemaal in het teken van die wedstrijd en deze twee clubs. Voor “Foreign Fans” ging ik daarom op zoek naar een Nederlander die fan was van MK Dons en eentje die AFC Wimbledon supportert. Die eerste bestaat helaas niet, maar de tweede gelukkig wel. Marten Kats, Rotterdammer van geboorte, is helemaal leip van The Wombles en maakte mee hoe de club uit Londen werd gehaald en verhuisde naar Milton Keynes. Marten maakte zijn keuze en besloot AFC Wimbledon te gaan volgen.

Wolverton Park

Milton Keynes is in de jaren zestig aangewezen als “New Town”, maar het is geen Almere. Er zitten ook oude delen bij. Het is namelijk een verzameling van verschillende dorpjes, waaronder Milton Keynes, Bletchey en Wolverton. In dat laatste dorpje stond een van de alleroudste stadions van Engeland: Wolverton Park. Het werd in 1885 gebouwd en groeide uit tot een belangrijk stadion. De hoofdtribune, met maar liefst drie gables, werd in 1899 neergezet en was tot voor de kort de een-na-oudste voetbaltribune van Engeland (alleen die in Great Yarmouth is ouder). Helaas mislukten pogingen om de tribune als monument te classificeren en werd het in 2009 gesloopt. Een van de weinige historische gebouwen van Milton Keynes moest ook plat.

The Wombles

Een van de leukste bijnamen in het Engelse voetbal vind ik The Wombles, de bijnaam van eerst Wimbledon FC en tegenwoordig van AFC Wimbledon. De andere bijnaam is The Dons, maar die doet me minder. Is ook wat vreemd om te gebruiken, aangezien MK Dons die ook heeft. Sowieso is het gebruik van The Dons in Milton Keyes erg raar, want die naam is afgeleid van Wimbledon. Ik zie ze overigens hun clubnaam nog wel eens veranderen in MK City bijvoorbeeld. Maar in dit stukje gaat het niet over die ene bijnaam, maar over de andere. De naam The Wombles is namelijk afkomstig van een boek en later serie die zich afspeelt in Wimbledon en dat soort bijnamen mag ik graag zien. Beter dan onoriginele namen als The Reds of The Blues. Gaaaap.

Keith Masefield

Gisteren was het festijn #indenbanvanabe. Een geweldig initiatief. Ik wilde er natuurlijk op DT116 ook aandacht aan besteden. Maar ik ga niet zomaar iets over Abe van den Ban schrijven. Daar zijn andere blogs voor. Bij mij moet het een link hebben met Engeland. Zo kwam ik op stukjes over Haarlem tegen Arsenal, snorren, Schotten in Haarlem, nog meer snorren en Abe van den Ban die niet in Leicester speelde. Maar het mooiste leek me een interview met de voor mij bekendste Engelse speler van Haarlem: Keith Masefield. Uiteindelijk lukte het me om hem te spreken. Het ging over Barry Hughes, werken in het supportershome, zijn grote voetballiefde West Bromwich Albion en de snor van Abe.

Bradley Mills

Parkeren vlakbij het stadion in Huddersfield is een probleem. Gelukkig zagen we een obscuur zijstraatje, waar we de auto konden neerzetten. Bleek ineens dat er naast een voetbalveld lag. Ze waren er zelfs aan het voetballen en er stonden tientallen mensen in Huddersfield-shirts te kijken. Dat was een mooie vinck dus. Het bleek het “stadion” van Bradley Mills te zijn, eigenlijk een cricketclub. De tegenstander was onbekend. Voor schandalig lage prijzen dronken we er een pint en keken we een potje voetbal. We zagen twee heerlijke goals en een gestopte penalty. Soms kan het leven heel mooi zijn. Vandaar dat ik jullie wil laten meegenieten van enkele foto’s  van Bradley Mills.

The Gunners at the Jan Gijzenkade

Komende zaterdag speel ik zelf in het Haarlem-stadion aan de Jan Gijzenkade. Een stadion waar Willem II geen positieve herinneringen aan heeft. Op 11 januari 1976 verloren we er maar liefst met 9-1 daar, de grootste thuisoverwinning die Haarlem ooit boekte. Zelfs bezocht ik het stadion eenmaal. In 2007 voor de beker. Overbodig om te zeggen dat Willem II verloor. Maar we zijn in goed gezelschap, want ook bij Arsenal worden ze gillend wakker als ze aan Haarlem denken. In 1974 kwam de topclub uit Londen op bezoek en met 3-0 kregen ze op de broek. Haarlem v Arsenal 3-0. Hoe vaak ik die uitslag ook bekijk, het blijft een surrealistisch zicht. Dat Arsenal gewoon met zijn sterkste team aantrad, maakt het nog imposanter. Wat een dag was dat voor de Roodbroeken.