Celtic v Internazionale

In 1988 zag ik een samenvatting van Celtic v Internazionale op tv. Ik was op slag onder de indruk van de club met de horizontaal gestreepte shirts. Sindsdien heb ik een grote fascinatie voor Celtic en is het mijn favoriete buitenlandse club. Toen tijdens de loting voor de Europa League hetzelfde affiche uit de koker rolde, wilde ik er meteen heen. Helaas ging ik bijna P-P en toen ik hersteld was, was het natuurlijk uitverkocht. Een perskaart doet echter wonderen en zo kon ik gisteren toch naar deze wedstrijd gaan. Ik twijfelde lang of het wel slim was om te gaan, maar wat ben ik blij dat ik ben gegaan. Een van de beste wedstrijden waar ik ooit bij aanwezig ben geweest.

Wycombe Wanderers v Darlington 1-1 (19-02-2005)

Mijn zesde vinck was Wycombe Wanderers. Een rare vinck, als je de eerste vijf ziet. Adams Park was op het moment dat ik het vinckte pas tien jaar oud, terwijl de eerste vijf grounds allemaal oude beestjes waren. De reden was Gus Uhlenbeek. Nadat wij hem zagen spelen tegen Shrewsbury was het duidelijk dat we de maand erop naar Wycombe moesten gaan. Sowieso een club met heel mooie shirts. Het werd Wycombe v Darlington. Darlo had Clyde Wijnhard en Bobby Petta onder contract staan. We hadden een vlag meegenomen met de tekst “Gus in Oranje”.  Gus zag dat en liep meteen naar Clyde toe en wees naar onze vlag. Clyde nam wraak door de 0-1 te scoren. Wycombe kwam gelijk dankzij Steve “Football League Show” Claridge. Daarbij bleef het. Ondanks het nieuwe stadion vond ik het een heerlijke vinck. Goede sfeer op de tribunes, aardige fans en het had allemaal wel wat. Op de terugweg ging het in Frankrijk en België enorm sneeuwen. Het eindigde zelfs nog met een sneeuwballengevecht op een seksparking in West-Vlaanderen. Yep, tien jaar geleden waren we nog jonge honden. Hier de foto’s van die dag.

York City v Luton Town

Sorry York, ik moet je mijn verontschuldigingen aanbieden. Als mensen mij vragen welke grounds ze écht moeten vincken, noem ik vaak de clichés: Goodison Park, Craven Cottage, Hillsborough, Fratton Park, Brunton Park, Kenilworth Road, Griffin Park, Turf Moor, maar jouw mooie Bootham Crescent vergeet ik vaak. Het is dat ik graag naar Crook Town wilde en dat wel heel veel rijden is op één dag. Daarom keek ik eens wat er op dinsdag werd gespeeld. York City v Luton Town is natuurlijk een kleine klassieker geworden de laatste seizoenen. Daarom ging ik jouw wedstrijd vincken. Daarnaast heb ik mij de hele dag vermaakt in je stad. Ondanks dat het 0-0 werd (maar weinig doelpunten is standaard voor mij als ik jouw zie, met 1 doelpunt in 3 wedstrijden) heb ik een heerlijke dag gehad. Je bent een van de mooiste steden van Engeland en wat is Bootham Crescent toch een heerlijke ground. Helaas verlaat je dat stadion over anderhalf jaar, daarom zal ik je voortaan als eerste noemen als iemand aan mij vraagt welke ground ze écht moeten vincken.

Shrewsbury Town v Wycombe Wanderers 0-1 (29-01-2005)

Vanwege al dat ongemak was ik op 29 januari niet thuis, maar in het ziekenhuis. Helaas kon ik toen dus niet deze “Ten Years Ago” plaatsen. Maar ik ben niet in een urn beland, dus nu alsnog. Mijn vijfde Engelse wedstrijd lijkt eigenlijk wederom erg random: Shrewsbury v Wycombe.  Maar dat was het niet, want TeeZee had gelezen dat Gay Meadow op de gevarenlijst stond en volgens hem was dat een prachtig stadionnetje. Dat bleek ook zo te zijn. Gay Meadow lag mooi naast de rivier de Severn en dicht bij het centrum. Shrewsbury is ook een prachtig stadje. Tijdens deze wedstrijd ontdekten we ook Gus Uhlenbeek bij Wycombe. Het was het begin van een paar maanden Gus-stalking. Gay Meadow was briljant. Achteraf gezien baalde ik dat ik niet ben teruggegaan voor de farewell daar, een wedstrijd in de play-offs van 2007. Nu speelt Shrewsbury in het meeste zielloze stadion van Engeland, een stuk buiten de stad. Daar wil je niet heen. Foto’s van deze vinck vind je hier.

Celtic v Rangers

Bij aankomst op station Mount Florida zingt een beschonken Rangers-fan keihard “Glasgow Celtic Paedofiles”. Hij krijgt weinig bijval, maar dat schijnt hem weinig uit te maken. Met een Britse vlag op zijn rug als cape en een fles Buckfast in zijn hand amuseert hij zich volop in zijn eentje. Eindelijk speelt zijn club weer eens tegen Celtic en dat stemt hem heel vrolijk. Tegen clubs als Berwick Rangers en Arbroath kun je ook sektarisch zingen over Celtic, Ieren en katholieken, maar eigenlijk slaat dat nergens op. Vandaag wel, omdat Rangers tegen het onderwerp zelf speelde. Na bijna drie jaar is het weer Celtic v Rangers.