Bij veel Britse bands leg ik meteen de associatie met voetbal. The Housemartins, The Specials, The Clash en The Cockney Rejects bijvoorbeeld, maar er zijn er nog veel meer. Helaas zijn er maar weinig die voetbal in hun songteksten verwerken. The Proclaimers doen het graag, maar de koningen op dat gebied zijn natuurlijk de mannen van Half Man Half Biscuit. Binnenkort komt mijn reisverslag van mijn trip naar Tranmere online, de club waar de mannen helemaal leip van zijn, een uitstekende aanleiding dus om eens wat over deze briljante band te schrijven.
Helaas is het voor Paul de Vries niet meer mogelijk om voorbeschouwingen te schrijven, vanwege drukte op school. Gelukkig stond Daniel Riemersma te springen om het over te nemen. Vanaf deze week komen de voorbeschouwingen dan ook van zijn hand. Hij is ook te volgen op Twitter onder zijn pseudoniem @Dzjanzjel.
Volgens sommige wetenschappers hebben de oude Egyptenaren de techniek van het bouwen van piramides geleerd van de Schotten. Op de Orkney eilanden zijn resten gevonden van vergelijkbare bouwwerken en schijnbaar hebben de Schotten deze techniek via Kreta naar Egypte gebracht. Helaas zijn de Schotten tegenwoordig niet meer zo goed in het bouwen van piramides en zeker niet op voetbalgebied. Daardoor ontbreekt deze in Schotland, waar hij in Engeland perfect werkt. Maar misschien komt er verandering in. Mark Lobezoo, liefhebber van voetbalstatistieken, vloog naar Schotland en kwam terug met een verhaal over de closed shop die Schotse Football League nog altijd is.
Soms heb ik het gevoel te laat geboren te zijn. Dat gevoel borrelt vooral op als ik foto’s of filmpjes zie van oude stadions. Dan denk ik “shit, dat had ik graag willen zien”. En dat heb ik niet alleen bij verdwenen stadions, maar ook bij grounds die ingrijpend verbouwd zijn. Zoals het bovenstaande Firhill Stadium. Partick Thistle is een beetje de vergeten club uit Glasgow, maar dat is onterecht. Ze hebben prijzen gepakt en hadden een behoorlijke aanhang. Hierboven zie je ook dat ze ooit een fantastisch stadion hadden. Helaas is alleen die hoofdtribune nog over. De rest is gesloopt. Pijnlijk, maar gelukkig hebben we het filmpje nog en dat is genieten.
Northwich Victoria is door Deloitte & Touche het stadion uitgegooid. Ze zijn nu officieel dak- en thuisloos. In Tilburg zouden ze nu bij Pater Poels moeten aankloppen. Maar waar nu te spelen? Het ligt voor de hand dat ze uitwijken naar het Wincham Park van plaatsgenoot Witton Albion. Die hebben een behoorlijk stadionnetje en het ligt op amper tien minuten lopen van het Victoria Stadium, waar Northwich Victoria tot gisteren speelde. Tien jaar geleden speelden ze ook voor drie seizoenen bij Witton Albion, maar dat was geen succes. Beide clubs haten elkaar en dat zorgt voor een derbysfeer die bijna ongekend is in het non-league voetbal. Tijd dus om eens naar Northwich te gaan en te kijken wat er daar nu allemaal aan de hand is tussen beide clubs.
Het is natuurlijk niet altijd kommer en kwel geweest in Darlington. De mooiste overwinning die de club behaalde, was een 4-1 tegen Chelsea in de vierde ronde van de FA Cup in 1958. Het was eigenlijk een wonder dat Darlington überhaupt de vierde ronde had gehaald, want The Quakers stonden ergens onderaan in de kelderdivisie. Maar overwinningen op Rochdale, Boston en uit bij Norwich zorgde ervoor dat ze in de zak gingen. Een uitpot tegen Chelsea rolde er uit. Aangekomen in Londen werden de bestuursleden van Darlo uitgelachen, omdat ze replaytickets (destijds een normale gang van zaken) hadden meegenomen. Die waren niet nodig, vonden ze bij Chelsea. En ze kregen bij gelijk, want Chelsea keek halverwege de wedstrijd tegen een 0-3 achterstand aan. Een briljante Jimmy Greaves zorgde ervoor dat het nog 3-3 werd. De spelers van Darlington baalden, maar de bestuursleden vonden het wel mooi. Dit betekende een grote recette. Door het ontbreken van lichtmasten moest de wedstrijd al om twee uur woensdagmiddag worden gespeeld. Veel mensen namen verlof en maar liefst 15000 mensen vulden Feethams. Chelsea was 2,5 jaar eerder nog kampioen van Engeland geworden en wilde de schande van de thuiswedstrijd uitwissen. Maar na negentig minuten stond het pas 1-1. In de verlening zou het veel fittere Chelsea het moeten afmaken, maar in plaats daarvan werden ze vernederd: 4-1. De volgende dag stond in de Daily Mail de tekst: “Chelsea wear the cap and bells, the Cup clowns of 1958.”. Darlington was voor even landelijk nieuws. In de vijfde ronde kwam Darlo Wolverhampton Wanderers tegen, dat landskampioen zou worden dat seizoen, en verloor met 6-1. Maar die dikke overwinning op Chelsea pakt niemand ze meer af.
Bobo’s zijn vaak nare mannetjes. Ze proberen geld uit de club te halen door de hoofdtribune in de fik te steken om de verzekering te tillen (Doncaster), door het stadion te verkopen aan projectontwikkelaars (York), door een gigantische huur te vragen (Rotherham) of door goede spelers te verkopen en het geld in eigen zakken te steken (ontelbare clubs). Verder heb je ook nog bobo’s die het niet voor het geld doen, maar voor hun ego. Een goed voorbeeld daarvan is George Reynolds, ooit voorzitter van Darlington. Hij was het die een megalomaan stadion wilde hebben dat zijn eigen naam droeg. De gevolgen daarvan zijn nog altijd voelbaar en het zou zomaar kunnen dat daardoor binnenkort de stekker uit Darlington wordt getrokken na 129 jaar.
Gisteren had ik het er al over dat er gastschrijvers hun reisverhalen kunnen plaatsen en vandaag de aftrap. Hoe beter te beginnen dan met de South Coast derby tussen Portsmouth en Southampton in het geweldige Fratton Park? Stephan uit Den Haag was erbij, schreef er een over, maakte foto’s en een filmpje. Hieronder het resultaat.
Doing the 116 Blog 