Swansea City v Bristol Rovers 1-0 (06-11-2004)

Na de Barnet-trip hadden we het virus te pakken en werd er al snel een plan gemaakt voor een nieuwe Phoenixtrip. De keuze was niet moeilijk, want er was één stadion dat we allemaal wilden zien: The Vetch van Swansea. Een jaar eerder waren we allemaal verliefd geworden op dat stadion tijdens de docu “That Final Day”. The Vetch zou een paar maanden later plat gaan, dus we moesten daarheen.  De wedstrijd tegen Bristol Rovers leek ons wel wat. Voor Swansea dat seizoen de derby en een mooie Wales v Engeland. Maar eigenlijk ging het helemaal niet om de wedstrijd. Het ging om The Vetch. Natuurlijk maakte Fratton Park een verpletterende indruk op mij, maar The Vetch overtrof dat. Er is zelfs geen stadion dat zo’n indruk op mij maakte als de oude ground van Swansea. Ik herkende allerlei dingen uit de docu en het uitzicht was geweldig. De wedstrijd was niet briljant, al was het wel leuk dat uitgerekend Lee Trundle (een absolute cultheld daar), de 1-0 maakte, maar alles er omheen was fantastisch. Na de wedstrijd heb ik zelfs nog staan praten met de materiaalman van Swansea die ook in That Final Day te zien was. Mijn bezoek aan The Vetch is nog altijd een van mijn meest dierbare. Als ik er aan terugdenk, maakt het mij zelfs een beetje weemoedig. Zo’n tripje (dat we in een dag deden, gekkenwerk eigenlijk) als naar Swansea komt nooit meer terug. Ik heb al zoveel gezien, dat ik nooit meer zo ondersteboven geblazen ga worden. Klinkt blasé, maar helaas is het gewoon zo. Neemt niet weg dat ik nog iedere keer geniet als ik een Britse stadion bezoek. Dat blijft gelukkig zo. Prachtige hobby is het. Hier de foto’s (waaronder ook een hoop van reisgenoot TeeZee) van The Vetch.

AFC Nicknames: The Pirates

Ooit in 1883 opgericht onder de naam Black Arabs FC en sinds 1887 bekend onder de naam Bristol Rovers. In dat jaar gingen ze ook spelen in het Eastville Stadium, een stadion dat ze later nog een andere bijnaam zou opleveren. Maar eerst over de bijnaam The Pirates. Die heeft de club sinds begin jaren dertig, toen de club een piraat aan het logo toevoegde. Dat is historisch erg verantwoord, want Bristol was een beruchte piratenstad. Edward Teach (beter bekend als ‘Blackbeard’, dé Zwartbaard!), de schrik van de Caribische Zee,  was een Bristolian. Ook Bartholomew Roberts, de meest succesvolle piraat uit de geschiedenis, had banden met de stad, want Bristol was zijn thuisbasis. The Pirates past dus perfect bij een club Bristol. Overigens is het een tijdje niet de belangrijkste bijnaam van de club geweest. Naast het Eastville Stadium stond namelijk een gasopslag. Het stonk daarom enorm in het stadion. De spelers van de thuisploeg konden er wel tegen en als de club het nodig had, werd er wat extra gas losgelaten uit de fabriek als een soort Twaalfde Man. Het leverde de club de bijnaam The Gasheads of The Gas op. In 1986 verliet de club echter dit stadion en die bijnamen verdwenen weer.

Watney Cup 1973: The End

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze laatste aflevering de Watney Cup van 1973, waarin weinig leuke wedstrijden waren te zien. Dit betekende ook meteen het einde van beker.

Watney Cup 1972: Pirates hijack the Watney Cup

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze derde aflevering de Watney Cup van 1972, waarin de piraten uit Bristol er vandoor gingen met de beker. Opnieuw werd de finale beslist na penalty’s.

Preliminary League Cup Losers

Vandaag is er geloot voor de eerste ronde van de League Cup. Die potten worden gespeeld in de week van 8 augustus, maar voordat dat gaat gebeuren is er nog eerste een zogenaamde “preliminary match”. Dit omdat Birmingham City pas in de derde ronde zal instromen. Zij hebben namelijk Europees gehaald en hoeven niet in de eerste ronde te starten. Daardoor is er een oneven aantal en zullen Crawley Town en AFC Wimbledon op 29 juli al een wedstrijd moeten spelen die bepaald wie er mee mag doen aan de League Cup. Dat gebeurde ooit één keer eerder en die gebeurtenis was jarenlang een vaste vraag in pubquizen: “Welke club uit de League haalde nooit de eerste ronde van de League Cup?”. Dat was Bristol Rovers, want in 2002 was er ook een voorronde nodig om te bepalen wie er mocht deelnemen doordat Ipswich Town als Championshipclub Europa in ging. De Rovers verloren die pot, in eigen huis nog wel, van Boston United. Die nederlaag is jarenlang een mikpunt van spot geweest, dus ze zullen blij zijn er vanaf te zijn vanaf de 29ste.

Tears in the West Country

Laten we eerlijk zijn, de West Country is nu niet echt een hotbed van het Engelse voetbal. In de West Country spreekt iedereen elkaar nog beleefd aan, woont men in prachtige cottages en zijn ze bezig met lekkere streekproducten als clotted cream, cider en ceddar cheese. Toch werd er in League One dit seizoen wel wat succes verwacht van de clubs uit die streek. Swindon Town had nét naast de promotie gegrepen, terwijl het gedegradeerde Plymouth Argyle een van de topfavorieten voor het kampioenschap was. Daarnaast was Bristol Rovers wel een gokje waard bij de bookies. Nu we elf wedstrijden voor het einde zijn, staan ze op de drie onderste plekken. Onbegrijpelijk, maar het kan zo maar gebeuren dat we ze allemaal terug gaan zien in League Two volgend jaar. 

Ian Holloway: Mister Oneliner

De Football League is afgelopen weekend van start gegaan, maar op de start van de Premier League moeten we nog een paar dagen wachten. Vandaar nu een vooruitblik op een van de managers daar. Ik heb hier gekozen voor Ian Holloway (47), die misschien wel de grootste stunt van de laatste jaren heeft uitgehaald door met Blackpool naar de PL te promoveren. Het team is verzwakt ten opzichte van vorig jaar en er is veel gezeik met de bouw van de vierde tribune. De vraag is dan ook of Blackpool de elf punten gaat halen of juist niet en daarmee het diepterecord van Derby County uit 2008 scherper gaat stellen. Holloway staat in ieder geval een loodzware taak te wachten.