Derelict, Dilapidated Belle Vue

In december 2006 bezocht ik Doncaster Rovers v Nottingham Forest. Mooie wedstrijd op papier. Doncaster won met 1-0 en dat was prachtig voor de Rovers, want dit was hun laatste wedstrijd op Belle Vue. 84 jaar lang was dit hun thuis geweest, maar het kon echt niet meer. Van alle stadions die ik in Engeland heb bezocht, was dit in de Football League echt de meest gare. Ik snapte dat de fans blij waren dat ze naar een kil LEGO-stadion gingen verhuizen, want Belle Vue kon echt niet meer. Nu, bijna 8 jaar later, ging ik nog eens naar de plek waar het stadion stond. Ik was verbaasd dat aan drie zijdes nog altijd terracing stond. Voor de rest veel planten. Altijd een genot om op zulke plekken rond te lopen. Hieronder wat foto’s van deze vinck.

The Maradona of guessing the defunct grounds

Nuff said. Het mooiste compliment dat ik ooit heb gehad.

The Famous Arsenal Clock

Iedere keer als ik Arsenal zie spelen in het Emirates Stadium, mis ik Highbury. Een van de mooiste stadions die ooit in Engeland heeft gestaan. Het enige goede aan het nieuwe stadion, vind ik dat de beroemde ‘Arsenal Clock’ van de Clock End is meegegaan. Je ziet hem hangen als je naar het Emirates Stadium toeloopt, vanaf de Clock End Bridge. Het ophangen van de klok in het stadion was een idee van de legendarische manager (en innovator) Herbert Chapman. Destijds had bijna niemand een horloge en zo konden de fans zien hoe lang er nog gespeeld zou worden, iets waar scheidsrechters minder blij mee waren. De klok werd in 1928 opgehangen bij de North Stand en zou in 1935 verhuizen naar de overkant, de tribune die daardoor in plaats van College End voortaan Clock End zou gaan heten. In 2006 was het over voor Highbury en op 27 juli verhuisde de klok naar het nieuwe stadion.

Foto afkomstig van Flickr

Bye Bye Baseball Ground

Ik heb een aantal geweldige stadions gemist, waaronder de schitterende Baseball Ground van Derby County. Gelukkig vond ik bovenstaand filmpje, zodat ik er alsnog van kan genieten en jullie hopelijk ook. Het laat alle hoeken en gaten zien van het stadion waar van 1890 tot en met 1898 in werd gehonkbald (vandaar de naam) en het thuis was van Derby County van 1895 tot en met 1997. Ooit kwamen er 41826 man naar de meest claustrofobische ground van Engeland. Het Derby County van Brian Clough speelde toen tegen Spurs. Onder Clough won Derby ook de titel in 1972, later gevolgd door een tweede in 1975. Clough was natuurlijk geniaal, maar de intimiderende Baseball Ground, waar het publiek écht met de neus op het veld zat, speelde ook een belangrijke rol in de successen. Helaas ging het stadion in 2003 plat en staan er nu 150 huizen op die plek en rest ons alleen nog de herinneren en dit mooie filmpje.

Pictorial Tribute to Somerton Park

Komende vrijdag gaan SJ en ik Newport County vincken. Die spelen sinds dit seizoen in het geweldige Rodney Parade, het rugbystadion van Newport. Gelukkig maar, want Spytty Park, waar Newport van 1994 tot en met 2012 in speelde, was een afschuwelijk sintelbaanstadion. Daarvoor speelde de club in een topstadion: Somerton Park. Van 1912 tot en met 1989 was dit het thuis van de club (daarna volgden er vijf jaren in Engeland). Het stadion werd ook voor speedway en hondenraces gebruikt. De speedwaybaan was zo klein, dat de motoren ook over de hoeken van het veld reden. Vandaar dat ze voor speedwayraces delen veld bij de cornervlaggen eruit haalden en er later weer terug stopten. In 1937 kwamen er 24.268 man naar Somerton Park, om de derby tegen Cardiff City in de Third Division te vincken, nog altijd een record.

Pictorial Tribute to Boothferry Park

Morgen gaan we het KC Stadium vincken. Voor een nieuw stadion best aardig, maar het is geen Boothferry Park. Dat was van 1946 tot en met 2002 de thuishaven van Hull City. In 2006 vinckte ik het, terwijl het al jaren verlaten was. Ik houd van verlaten stadion, dus dat was genieten. Boothferry Park was misschien niet zo’n klassieker als Roker Park of de Baseball Ground, maar toch had het wel iets. De zes floodlights waren bijvoorbeeld uniek in de Football League en de 55.019 man die in 1949 naar Boothferry Park kwamen voor een FA Cup pot tegen Man United, zijn nog altijd de recordgate van de club. In de jaren tachtig kreeg het stadion de bijnaam Fer Ark, omdat dat de enige letters van Bootferry Park waren die nog niet van ellende naar beneden waren gevallen van de hoofdingang. Hieronder een verzameling foto’s van de voormalige thuishaven van Hull City, waar nu helaas niets meer van over is.

Last match at Roker Park

Meestal krijg je rare spam in je mailbox, maar soms zitten er juweeltjes tussen. Zo kreeg ik van Michel Hulman zijn foto’s toegestuurd van Sunderland v Everton. Een bijzondere pot, want het was de laatste wedstrijd op Roker Park. De foto’s zijn esthetisch niet zo geweldig, maar ik kan er erg van genieten. Ze zijn niet zo scherp en aan de kleding zie je dat het de jaren negentig zijn. Maar wat ben ik jaloers. Michel stond gewoon op de Fulwell End tijdens de laatste wedstrijd op Roker Park. Beter kan het bijna niet worden. Het Stadium of Light is, zeker voor een nieuwbouwstadion, best aardig, maar dit zijn de echte stadions. Vanwege kathedralen als Roker Park ben ik ooit verliefd geworden op het Engelse voetbal. Hieronder de oldskool foto’s van Michel, waarvoor dank.

Plough Lane

Een van de redenen waarom Wimbledon uiteindelijk is vertrokken naar Milton Keynes is het ontbreken van een eigen stadion. Ze trokken in bij Crystal Palace, maar uiteindelijk houdt geen club het vol zonder eigen stadion. Ze hadden er wel eentje: Plough Lane. Van 1912 tot en met 1991 speelde de club daar. Een stadionnetje dat ruim voldeed aan de eisen van de non-League, maar op het hoogste niveau kon dat echt niet. Vooral niet na de ramp op Hillsborough, toen clubs werden gedwongen hun stadions aan te passen. De club kreeg ook geen enkele medewerking van de gemeente. Tot en met 1998 werd Plough Lane gebruikt voor wedstrijden van het reserveteam van Wimbledon. Daarna stond het leeg en graasden er paarden van zigeuners op het veld. In 2002 ging een bulldozer er overheen en sinds 20008 staan er appartementen.

Wolverton Park

Milton Keynes is in de jaren zestig aangewezen als “New Town”, maar het is geen Almere. Er zitten ook oude delen bij. Het is namelijk een verzameling van verschillende dorpjes, waaronder Milton Keynes, Bletchey en Wolverton. In dat laatste dorpje stond een van de alleroudste stadions van Engeland: Wolverton Park. Het werd in 1885 gebouwd en groeide uit tot een belangrijk stadion. De hoofdtribune, met maar liefst drie gables, werd in 1899 neergezet en was tot voor de kort de een-na-oudste voetbaltribune van Engeland (alleen die in Great Yarmouth is ouder). Helaas mislukten pogingen om de tribune als monument te classificeren en werd het in 2009 gesloopt. Een van de weinige historische gebouwen van Milton Keynes moest ook plat.

Roker Park

Over een ruime week zit ik in het Stadium of Light voor Sunderland v Newcastke. Schijnt, voor een nieuw stadion, best een aardige ground te zijn. Ik ben benieuwd. Maar stiekem zal ik toch wel een beetje balen dat ik deze derby niet op Roker Park heb gezien. Dat stadion is namelijk degene waarvan ik het meeste baal dat ik die nooit heb gevinckt. Ik had heel graag Ayresome Park, Leeds Road, The (Old) Den, The Baseball Ground en The Dell gezien, maar als Professor Barabas me één kans geeft om me ergens heen te sturen, dan is het Roker Park. Komt allemaal door een FA Cup wedstrijd, ergens begin jaren negentig. De BBC maakte een schitterend voorfilmpje over Roker Park en ik was op slag verliefd. Vandaar, na de special over Goodison Park, nu eentje over Roker Park.