Prince Rupert’s Tower

Voor een nieuw boek over Engels voetbal bezocht ik afgelopen week Liverpool en omgeving. Een interview bij Tranmere Rovers, ronddwalen in Anfield en de stad zelf eens goed verkennen, stonden op het programma. Daarnaast bracht ik een bezoek aan Everton. Niet alleen de club, maar ook de wijk – waar Everton overigens niet speelt – met dezelfde naam. Mijn hoofddoel was het vincken van Prince Rupert’s Tower. Dat torentje staat namelijk sinds 1938 in het logo van Everton. Om het DNA van de Toffees te begrijpen, moest ik dat eens met eigen ogen zien.

East Fife v Forfar Athletic

Er is één uitslag waar iedereen die het Britse voetbal een beetje volgt op zit te wachten: East Fife 5, Forfar 4. Forfar 4, East Fife 5 mag ook. Helaas is dat nog nooit gebeurd. Precies vijftig jaar geleden waren ze er dichtbij. Het werd 5-4 in Forfar, helaas voor de thuisploeg. De wedstrijd staat in de UK ook bekend als de “James Alexander Gordon” fixture. JAG was veertig jaar lang de man die om vijf uur de uitslagen voorlas op de BBC en een grote held van mij. Ik schreef vorig jaar een stukje over de legende.  Als JAG de uitslagen voorlas en het was Forfar v East Fife, hoopte iedereen op dé uitslag. De befaamde komiek Eric Morecambe noemde JAG ook nooit “James”, maar zei altijd “East Fife 5 Forfar 4” tegen hem in de twintig jaar dat ze elkaar kende. Op 1 oktober 2011 leek het eindelijk te gaan gebeuren. Na 53 minuten stond het 3-3 in Methil. Ik kreeg een mental breakdown, want ik hoopte er zo op. Maar zo is het leven niet. Het werd slechts 4-3. Helaas is JAG gestopt en zullen we hem nooit “East Fife… (downward inflection) 5. Forfar… (upward lilt) 4” horen zeggen.

Bring Back the Loggerheads

Het is vandaag precies zeven jaar geleden dat de fans van Shrewsbury Town werden getrakteerd op een nare verrassing van de club. Langzaamaan waren ze er aan gewend dat ze het nieuwe seizoen niet meer op het prachtige Gay Meadow zouden spelen, maar in een LEGO-bakje buiten de stad, maar nu werd ook hun geliefde logo met de drie loggerheads afgepakt. Dat was op zich al klote, want die drie hoofden zijn hét symbool van de stad, maar nog erger was dat er een kitscherige leeuw voor de plaats kwam. Volgens de club was er lang nagedacht over het nieuwe logo, maar al snel kwamen de fans er achter dat de leeuw was gejat van clip art verzameling op internet. Afschuwelijk en via de actiegroep “Bring Back the Loggerheads” proberen ze de club te bewegen om de ‘clip art lion’ te lozen en een logo met drie loggerheads terug te krijgen. Ik sprak met BBTL over deze kwestie.

The Rosebery Shirt

Schotland heeft bovenstaand uitshirt gepresenteerd en social media ontplofte. Hoe haalde Adidas het in zijn hoofd om zo’n shirt te ontwerpen? Als ware voetbalnerd was ik enorm tevreden, want ik zag meteen dat dit de Rosebery colours waren. Schotland heeft verschillende keren een shirt gehad met roze en geel, officieel primrose yellow en rose pink. Dit omdat het de kleuren waren van Archibald Primrose, de Earl of Rosebery. Deze Primrose was een groot sportliefhebber. Hij had paarden, waarbij zijn jockeys het primrose yellow en rose pink droegen, was rugbyliefhebber en een van de grote mannen van de Schotse bond. Nadat zijn paarden drie keer op rij de Derby hadden gewonnen, besloot Schotland ter ere daarvan in 1881 een keer in de Rosebery colours te spelen.  Dat gebeurde opnieuw in 1900. In het geel-roze shirt werd Engeland met 4-1 verslagen. Rosebery was enorm trots: “I have never seen my colours so well sported since Ladas won the Derby.” Van 1905 tot en met 1909 speelde Schotland alleen maar in het geel-roze. Daarna werd het weer donkerblauw om in 1951, tegen Frankrijk, voor de laatste keer in primrose yellow en rose pink te spelen. Maar dit jaar, na 63 jaar, zijn de kleuren van de Earl of Rosebery weer terug en stiekem vind ik dat wel heel mooi.

Boleyn Castle

Bijna iedereen noemt het stadion van West Ham United “Upton Park”, net zoals het stadion van Arsenal “Highbury” werd genoemd. In beide gevallen is dat niet correct, want zo heet het gebied waar beide stadion liggen. Arsenal speelde officieel in het “Arsenal Stadium”,  terwijl het stadion van West Ham officieel “The Boleyn Ground” heet. De naam is afkomstig van een gebouw dat op het terrein stond waar West Ham in 1904 z’n stadion bouwde: Green Street House. In de volksmond werd het Boleyn Castle genoemd, omdat het huis door de Boleyns zou zijn gebouwd en Anna Boleyn, een van de zes vrouwen van Henry VIII, zou er hebben overnacht. Het Boleyn Castle is ook de reden voor het kasteeltje in het logo van West Ham en die twee torentjes van MDF voor de hoofdingang.

13. Bolton Wanderers v Preston North End 2-5 (24/11/1888)

In Engeland was er niemand die meer twijfelde aan de titel voor Preston, toen The Invincibles weer thuiskwamen na een strafexpeditie in Bolton. Vooraf leek het een zware pot te worden voor PNE, want Bolton had best een aardige selectie en het was een derby. Eerder in het seizoen had PNE vrij moeizaam met 3-1 gewonnen van Bolton, maar dat was in eigen huis. Nu moesten ze naar Bolton toe, waar onder meer Everton met 6-2 op de broek had gekregen. De vrees bleek ondergegrond. Preston leverde een wervelende show af. Jimmy Ross scoorde twee maal, terwijl Sandy Robertson, Fred Dewhurst en John Goodall voor de 2-5 eindstand zorgden. Ook al wonnen de concurrenten Aston Villa en Blackburn Rovers, iedereen wist dat de laatste negen wedstrijden van Preston North End gewoon een show zouden worden. De stand sprak boekdelen.

Abandoned Valley

Komende zondag ga ik voor de vierde keer naar The Valley. Ik ga er mijn favoriete Engelse club Sheffield Wednesday zien. Het bezoeken van The Valley vind ik, ondanks alle verbouwingen, nog altijd een kleine traktatie waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het stadion, gelegen in een oude kalksteengroeve (vandaar de lage ligging), is sinds 1919 het thuis van Charlton. Toch waren er twe onderbrekingen. Zo speelden The Addick in 1923-1924 op The Mount en moesten ze van 1985 tot en met december 1992 groundsharen bij Crystal Palace en West Ham, omdat The Valley een verlaten bouwval was. Meer dan zeven jaar stond The Valley leeg. Hieronder foto’s van de leegstaande Valley uit die tijd.

Boxing Day 1963

Boxing Day is misschien wel de meest befaamde voetbaldag van het jaar in Engeland. De stadions zitten voller dan normaal en er heerst een prettige stemming, want iedereen is blij even uit de gourmetlucht te zijn. Voor WO II werden er op Boxing Day vaak derby’s gespeeld. Helaas is dat nu zelden meer het geval, hoewel de non-League deze traditie wel in stand houdt. De mooiste pot die ooit op Boxing Day werd gespeeld, was de Steel City derby uit 1979 oftewel de Boxing Day Massacre. Wednesday vernietigde United en voor beide clubs draaide het seizoen helemaal om. De mooiste speelronde op Boxing Day was die van 1963. Wat een uitslagen vielen er toen te noteren. Kijk maar eens op de foto hierboven. In totaal 66 doelpunten in tien duels. Prachtig.

Harry Goslin & The Wartime Wanderers

De Wartime Wanderers met Harry Goslin, krijgen instructie

Vandaag is het precies 70 jaar geleden dat Harry Goslin stierf. Goslin was lid en de grote inspirator van de zogenaamde ‘Wartime Wanderers’. Op 8 april 1939 staat Bolton Wanderers v Sunderland op het punt van beginnen. Maar voordat de er wordt afgetrapt, pak Bolton-aanvoerder Harry Goslin een microfoon en gaat op de middenstip staan. Hij begint houdt een toespraak, waarbij hij wijst op de gevaren van de naderde oorlog met de nazi’s: “We are facing a national emergency. But this danger can be met, if everybody keeps a cool head, and knows what to do. This is something you can’t leave to the other fellow, everybody has a share to do.” Goslin kon goed toespraken houden, want 32 van de 35 spelers van Bolton Wanderers geven zich op bij het leger. Uiteindelijk keert er één speler niet terug: Harry Goslin. Hij stierf in Italië.

Kettering Tyres

In 1973 besloot het Duitse Eintracht Braunschweig met Jägermeister logo op het shirt te gaan spelen. Dat was het begin van shirtsponsoring in het voetbal. De eerste in Engelse club was een kleine: Kettering Town. Het was het idee van Derek Dougan, de legendarische Wolves-spits die als grote man bij Kettering was binnengekomen. Hij haalde Kettering Tyres over om de club te gaan sponsoren en in ruil daarvoor werd de bedrijfsnaam op het shirt gezet.  Kettering v Bath op 24 januari 1976 was dus eigenlijk het begin van het moderne voetbal. De FA werd razend en Dougan moest de sponsor eraf halen. De volgende wedstrijd speelde Kettering met “Kettering T” op het shirt, volgens Dougan stond dat voor Kettering Town. De FA trapte daar niet in en ook dit werd verboden op straffe van een boete. In 1977 diende de club, samen met Derby en Bolton, een verzoek in om met shirtsponsor te mogen spelen. Dat werd toegewezen, maar ironisch genoeg vond Dougan toen geen bedrijf meer om de club te sponsoren. Liverpool was daarom, in 1979 pas, de eerste met een officiële sponsor op het shirt en het Japanse electronicabedrijf Hitachi de eerste shirtsponsor.