We are Cardiff City, we will always be Blue

Een van de meest schandalige acties van de laatste jaren is het veranderen van de clubkleuren van Cardiff City van blauw in rood. De verantwoordelijke, mafkees Vincent Tan, denkt dat het geluk brengt. Verschillende mensen leverden hun seizoenkaart in, maar die plekken werden snel ingenomen door gloryhunters. Afgelopen weekend was er voor het eerst een echt grote demonstratie tegen Tan en het veranderen van de clubkleuren. Er kwamen tussen de 4000 en 5000 man op af waaronder Andrew Evans, Cardiff-fan en een van de mensen die direct zijn seizoenkaart inleverde toen de kleuren werden veranderd. Hij liep mee in de demonstratie en stuurde me een verslag van de dag.

City or Dragons, Red or Blue?

Afgelopen dagen was Cardiff weer in rep en roep. De club speelt sinds dit seizoen in een rood shirt in plaats van blauw en de ‘Bluebird’ heeft een klein plekje gekregen op het nieuwe logo, waar een kitscherige draak tegenwoordig de show steelt. Maar Vincent Tan, de Maleisische eigenaar van de club, gaat het nog niet ver genoeg. Hij deelde vorige week gratis rode sjaaltjes uit en overweegt om de clubnaam te veranderen. Cardiff City zou dan Cardiff Dragons (zo kitsch) worden. Er is al een groep fans bezig een nieuwe club op te richten en ik denk dat die groep steeds groter gaat worden. Uiteraard worden hun plekken ingenomen door mensen die Premier League-voetbal willen zien, maar wie gaat er nog naar Cardiff Dragons als de club degradeert? Rhys Hartley was jarenlang fan van de club en gaf ze aan het begin van dit seizoen het voordeel van de twijfel. Nu is het over voor hem. Seizoenkaart in de prullenbak en hem zien ze niet meer terug zolang mafkees Tan aan de macht is. Een verhaal van een fan die ineens zijn club kwijt is dankzij een poenerige Aziaat.

Guest Report: A Welsh Weekender

Het heeft even geduurd, maar we kregen weer een ‘guest report’ in onze mailbox. Ditmaal van Aaf, die vorig jaar ook meeging naar Pheonixclub Hitchin. Hij vinckte begin september zowel Swansea City als Cardiff City in één weekend. Wales is erg leuk en als je dan ook nog eens beide clubs kan vincken, is dat een kans die je eigenlijk niet mag laten liggen. Dat deed Aaf ook niet. Hier zijn relaas van het prachtige weekend.

Keep Cardiff City Blue

Het ‘Moderne Voetbal’  is niet echt populair de laatste tijd. Er wordt veel over genuild, terecht dan wel onterecht. Dat 16-jarige ultra’s tegen het moderne voetbal demonstreren is tenenkrommend. Juist ultra’s en hun geforceerde nepsfeer zijn in mijn ogen een van de uitwassen van het moderne voetbal. Overal, maar vooral in Duitsland, zingen ze dezelfde monotoon opgedreunde liedjes. Wel negentig minuten lang, maar of dat sfeer is? Staanplaatsen ben ik dan weer wel een voorstander van, evenals het afschaffen van de combi’s en machtwellustige stewards. Maar wat me het meeste soort aan het moderne voetbal is de fetisj voor het vullen van de zakken. Het ene idee om centen binnen te harken is nog perverser dan het andere. De eigenaar van Cardiff City had gisteren weer een ziek idee: de clubkleuren, het logo en de bijnaam veranderen omdat dat meer centjes oplevert in Azië. Keep Cardiff City Blue!

Hughie Ferguson

Precies 85 jaar geleden gebeurde er iets unieks in de geschiedenis van de FA Cup. Voor het eerst, en tot op de dag van vandaag voor het laatst, won een niet-Engelse club die beker. Cardiff City was met 1-0 te sterk voor Arsenal en de bekerfinale van 1927 werd daarom bekend onder de naam “The Cup was let out of England”. Veroorzaker van dit Engelse leed was Hughie Ferguson, een Schot die de enige goal maakte die dag. Ferguson was een topspits en een van de weinige Britten die meer dan 350 officiële doelpunten maakte. Hij leefde voor doelpunten en toen hij die niet meer kon maken, sloeg hij de hand aan zichzelf. Amper drie jaar na zijn legendarische goal, vergaste hij zichzelf.

The South Wales derby #7: The New Era

Sinds twee seizoenen staat de South Wales derby weer jaarlijks op het programma. Het zijn, met uitzondering van de laatste pot, vaak spectaculaire wedstrijden. Doordat beide clubs in nieuwe stadions spelen is het geweld rondom de wedstrijden helemaal verdwenen. Het is ook een van de weinige wedstrijden in de UK waarin de fans met een buscombi naar de uitwedstrijd moeten. Komende zondag staat de tweede ontmoeting tussen beide clubs op het programma. Een belangrijke, want niet alleen de eer van de club staat op het spel, maar ook zijn er belangrijke punten te verdelen in strijd om promotie naar de Premier League. Wie had dat vijftien jaar geleden gedacht. Vandaag het laatste deel over deze derby.

The South Wales derby #6: Hooligans

Ik heb weinig met hooligans. Ik snap ook niet dat er mensen zijn die met bewondering naar die figuren kijken, want het is duidelijk dat ik de gekste ben. Zij zijn een van de belangrijkste oorzaken waardoor er in de UK amper meer terraces zijn. Dus bedankt, mannetjes. Toch kan ik ze niet helemaal negeren. Vooral niet als het over de South Wales derby gaat, want in de jaren 80 en 90 hebben de firms van beide clubs een grote stempel gedrukt op de ontmoetingen tussen beide clubs. De gevolgen daarvan zijn vandaag de dag nog altijd te merken tijdens wedstrijden tussen beide clubs. Het is de reden waarom je tijdens derby’s fans van Swansea met zwembandjes lopen en waardoor er een paar jaar geen uitfans welkom waren bij de wedstrijden tussen beide clubs.

The South Wales derby #5: The Early Years

De eerste jaren was er totaal geen rivaliteit tussen beide clubs. Men vond het juist leuk als een Welshe club het goed deed tegen de Engelsen. Daar kwam pas na WO II verandering in. Vanaf toen begin de aversie tussen beide clubs zich goed te ontwikkelen. In de competitie en de Welsh Cup bestreden beide clubs elkaar met passie. Gek genoeg viel het na 1965 weer een beetje stil. Vijftien jaren zonder competitiederby zorgde ervoor dat ze bij Cardiff City een andere rivaal kregen. Maar als de clubs elkaar dan een keer tegenkwamen in de Welsh Cup, was het meteen bal.

The South Wales derby #4: The Reason to Hate

De rivaliteit tussen Cardiff en Swansea is er eentje die verder gaat dan alleen het voetbalveld. Beide steden liggen elkaar ook niet echt. Of beter gezegd helemaal niet. De haat tussen beide Cardiff en Swansea is van iets van recente tijden. Terug te leiden naar 1955. In dat jaar werd er besloten dat Wales een hoofdstad moest hebben en dat werd Cardiff. Zuur voor Swansea, want die stad was tijdenlang een stuk groter dan Cardiff. Zoals overal in de wereld gaat het meeste geld altijd naar de hoofdstad en baalt de tweede stad van het land daar flink van en krijgt last van het calimerocomplex. Of dat terecht dan wel onterecht is laat ik in het midden. Sindsdien is het wel hommeles in het zuiden van Wales tussen beide steden.

The South Wales derby #2: Cardiff City

Opgericht: 1899 (als Riverside AFC)

Stadion: Cardiff City Stadium (26.828)

Stad: Cardiff (324.800)

Competitie: Championship

Palmares: First Division runner-up (1924), FA Cup (1927), FA Cup finalist (1925, 2008), Third Division/League One (1947, 1993), Fourth Division/League Two (1988), Welsh Cup (1912, 1920, 1922, 1923, 1927, 1928, 1930, 1956, 1959, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1976, 1988, 1992, 1993)

Bijnaam: The Bluebirds

Scheldnaam: Scumdiff