Cathkin Park

Gisteren schreef ik een stukje over hoe een naar figuur een schitterende club failliet liet gaan voor eigen gewin. Third Lanark ging failliet, maar zijn plannetje om huizen neer te zetten op de plek van het stadion mislukte. Vandaar dat er al 45 jaar een karkas van Cathkin Park in het zuiden van Glasgow ligt. De Main Stand is weg, maar de terracing ligt er nog altijd. Nu ben ik een groot liefhebber van vergane glorie, dus ik moest daar een keertje naartoe. Ondertussen ben ik er al drie keer geweest en iedere keer is het weer genieten. Mocht je een keer naar Hampden gaan, loop dan eventjes wat verder door en je komt bij Cathkin Park uit. Het is een fantastische plek. Het is bizar om te bedenken dat daar ooit meer dan 40.000 man zaten en dat die allemaal ‘high, high, high’ riepen als de bal weer eens in de lucht werd gepompt.

The Murder of Third Lanark

     

Nu Rangers failliet is en Sevco 5088 zeker niet in de SPL gaat spelen, is Celtic nog maar de enige club uit Glasgow die op het hoogste niveau speelt. De voormalige voetbalhoofdstad van de wereld (de allereerste interland ooit werd er gespeeld en jarenlang stonden de vier grootste stadions ter wereld in Glasgow) ligt op apegapen. Ooit speelden zes Glaswegian clubs op het hoogste niveau en was de Glasgow Cup een van de belangrijkste prijzen, maar dat is lang geleden. Rangers is failliet, Clyde verhuisd naar Cumbernauld, Queen’s Park speelt op het laagste niveau en Partick Thistle stelt ook al jaren niets meer voor. Maar de teloorgang begon al eerder. In 1967 ging namelijk Third Lanark failliet. De club bestond op dat moment 95 jaar, had de Schotse titel gewonnen in 1904 en tweemaal de Schotse beker. Het was dus best een grote club voor Schotse begrippen, maar door een smerige graaier gingen ze kapot.

They Were The People

“We are the People” (op z’n Rangers uitgesproken ‘we ra peepil’),  is een van de meeste befaamde spreekkoren die altijd op Ibrox te horen was. Het is een bijbelse tekst en gaat over het uitverkoren volk. Zo zien veel fans van Rangers zichzelf: als het uitverkoren volk. De protestanten die superieur zijn als dat Roomse gepeupel. Een befaamde uitdrukking is dat ook dat je niet als Ranger geboren wordt, maar gekozen. Veel Rangers-fans zien zichzelf dan ook als een soort hoeder van de pure Schotse samenleving. Veel fans, niet alleen van Celtic, walgen van deze ‘we ra peepil’-mentaliteit. Het gevoel leefde dat Rangers alles kon maken en lange tijd was dat ook zo, totdat de belastingdienst het beu was. Het onmogelijk is daarom een paar weken gebeurd en dat is liquidatie van Rangers. De club is na 140 jaar niet meer. They were the people.

De Woensdagfoto: Sir Stanley Matthews at The Victoria Ground

(klikken voor vergroting)

Foto van: Flickr

Guus de Jong vs. Doingthe116 II

Helaas, ik kon er niet onderuit komen. Ik heb moeten betalen aan de advocaten van Guus de Jong. Een gang naar de rechter werd me door alle juridische mensen met wie ik contact heb gehad afgeraden. Het is een schikking geworden, waarbij ik niets over het bedrag kwijt kan/mag. Het blijft klote dit, maar we moeten weer verder. Ik heb het bedrag overgeschreven en gek genoeg voelt het als een opluchting. Dagen heeft het me toch wel bezig gehouden over welke stappen ik moest ondernemen en wat ik er tegen kon doen. Die stress is nu weg en ik kan me weer op het Britse voetbal gaan richten. Zal tijd worden ook, want van die knock-out fase op het EK worden we niet echt vrolijk. Ik hoorde al van veel mensen dat ze me financieel een steuntje in de rug willen geven. Hartverwarmend om te horen en het geeft aan dat de Nederlandse blogwereld niet eens zo slecht is. Mocht iemand wat centen over willen maken, dan is het nummer van het Noodfonds 6434154 t.n.v. J.L.C. van de Wier in Tilburg. Ik ben blij met iedere cent 😉

Guus de Jong vs. Doingthe116 I

Wie me op Twitter volgt, heeft het ongetwijfeld al gelezen: ik ben aangeklaagd door Guus de Jong. Wie is Guus de Jong? Dat is een voormalige sportfotograaf van onder andere De Telegraaf. Vanmorgen kreeg ik een mail van zijn advocaten in mijn mailbox en daarin stond dat hij me ging aanklagen. Hoeveel ik moet betalen, weet ik niet. Ik snap weinig van de juridische praat die daarin staat, maar het lijkt op 4 of 5 keer 255 euro. Ik laat de brief nog even door iemand lezen om het zeker te weten, maar zal binnenkort wel meer horen van dat advocatenkantoor. Het gaat om een foto die ik hebt gebruikt in mijn artikel over Johan Cruijff en de bijna-transfer naar Leicester City. Op de plek waar nu het logo van Leicester staat, stond een foto van Cruijff die ik van een Engelse site heb gehaald. Zelf mag ook iedereen mijn foto’s gebruiken (ik vind het zelfs een eer als ik ze ergens zie opduiken), maar zo werkt het dus niet overal. De Jong is nogal fanatiek in het vervolgen van mensen, zoals je hier, hier, hier, hier en hier kunt lezen en dat zullen niet de enigen zijn. Het ironische is dat ik eerste een foto van Cruijff in een shirt van Ajax had gebruikt voor dat artikel, maar omdat ik clubneutraal wil zijn (oké, we zijn hier voor Willem II) heb ik die vervangen door eentje van hem in het Nederlands elftal. Zuur, want die foto’s in Ajax-shirt zijn van de supportersclub en die maakt het niets uit als ik ze gebruik. Door deze claim moet ik me volledig op deze zaak gaan concentreren (ik weet absoluut niets van recht en moet me erin verdiepen), dus voorlopig leg ik mijn site even stil (op Twitter blijf ik wel). Heel even schoot het door mijn hoofd om er helemaal mee te stoppen, maar nu ik wat afgekoeld ben lijkt me dat geen goed idee. Tot snel hopelijk.

Intro Gillingham v Swindon Town

Soms heb je van die spontane opwellingen en zit je ineens in Engeland. Dat had ik eind april. Swindon Town kon promoveren en kampioen worden bij aartsrivaal Gillingham. Dat leek me wel wat. Aangezien Gillingham niet ver van de tunnel ligt, nog voor Londen zelfs, hoefde ik ook geen verre reis te maken. Gelukkig gingen er drie mannetjes naar Charlton en kon ik een gedeelte meerijden. Aangezien ik voor mijn afstuderen bezig ben met het maken van een cultvoetbaltijdschrift, besloot ik me voor deze wedstrijd alleen te richten op Di Canio en daar een artikel over te schrijven. Daar kreeg ik geen spijt van, want hij is zo gek als een deur. Hier alles over Gillingham v Swindon en die gekke Di Canio. Ik geef toe dat ik na afloop kapot was van het volgen van de Italiaan.

From Wembley to Wembley?

Ik lees net een bizar bericht dat Wembley FC, een club uitkomend in de Combined Counties League (negende divisie) voor het komende seizoen Ray Parlour, David Seaman, Graeme Le Saux, Claudio Caniggia, Martin Keown en Brian McBride heeft vastgelegd. Alle zes zijn ze al even gestopt, maar speciaal voor de FA Cup gaan ze voor Wembley spelen. Sinds Budweiser, de sponsor van de FA Cup ook Wembley FC is gaan sponsoren, komen ze met de ene stunt na de andere stunt. Eerst werd ex-bondscoach Terry Venables vastgelegd als technisch directeur en nu deze zes spelers. Zuur voor de spelers van Wembley is dat de zes alleen in de bekerwedstrijden gaan spelen en zij dus op de bank of tribune mogen zitten tijdens de potten. Er zit ook een commercieel staartje aan, want een Amerikaanse documentairemaker gaat de ploeg volgen in de FA Cup. Ik moet zelf nog even bepalen wat ik er van vind. Het is aan de ene kant erg fout, maar aan de andere kant lijkt het me geweldig om die ploeg in actie te zien. Claudio Caniggia, wat een geweldenaar was dat.

De Woensdagfoto: Parkhead Station (1963)

(klikken voor vergroting)

Vincken in 2012/2013

Gisteren kwamen de fixtures uit en hoeveel er nog volop verschoven gaat worden, heb ik alvast met potlood wat wedstrijden in de agenda gezet.Niet alles zal doorgaan, maar ik hoop toch dat ik het merendeel ervan zal bezoeken. De non-League maakt pas op 2 juli de speelschema’s bekend, dus dan pas kan ik daar wedstrijden van uitkiezen. Maar in principe zullen die wedstrijden allemaal rondom de wedstrijden hieronder worden gebouwd. Het principe van één topper uit het profvoetbal in combinatie met een non-League pot is me afgelopen seizoen erg goed bevallen.