Port Vale v Wolverhampton Wanderers

Over precies een maand zit ik (als er geen gekke dingen gebeuren) op Vale Park. Mijn Odyssee naar de ’92’ eindigt dan in stijl, met Port Vale v Wolverhampton Wanderers. Een mooie tegenstander op dit niveau is er niet. Vandaar ook dat ik hem niet in oktober of november doe, maar nu. Eigenlijk wilde ik er langer naar uitkijken, maar waarom zou ik zo’n prachtige pot laten schieten? Vandaar deze keuze. Ik kijk er ontzettend naar uit. In principe stelt die ’92’ niets voor en is het gewoon een wedstrijd al alle anderen, maar gek genoeg voelt het zo niet. Ik heb echt heel veel zin om daar rond te lopen en eindelijk alle 92 clubs een keer in eigen huis een keer gezien te hebben. Ik ga met SJ, 1904 en Chocovla, de mannen waarmee ik het vaakst de oversteek heb gemaakt. Dat vind ik wel wat hebben. Ook het stappen die avond in Hanley gaat mooi worden. Wrexham v Chester de volgende dag had het helemaal afgemaakt, maar je kunt niet alles hebben.

Divisie Meubilair

Hoe lang spelen de 116 al in hun huidige divisie? Natuurlijk heb je de ‘Seven Sisters’ op het hoogste niveau. Die speelden daar al voordat het de naam Premier League kreeg. Aston Villa heeft het de laatste jaren een paar keer moeilijk gekregen, maar The Villans weren zich kranig en behoren nog altijd tot de zeven elitieclubs. In de Football League en de Conference zijn slechts twee clubs te vinden die al voor een eeuwwisseling in hun huidige divisie speelde. Forest Green Rovers is sinds 1998 al een Conferenceclub, hoewel ze een paar keer wel degradeerden maar door faillissement van een andere club weer terug mochten. Dat Oldham al sinds 1997 in League One speelt is ongelooflijk. Ieder jaar verdwijnen er zeven clubs uit die divisie, dus het is wel heel knap van ze in zestien jaar niet bij die zeven te hebben gehoord. Met de promotie van Cardiff (2003) en Crystal Palace (2005) verdwenen de nummers 2 en 3 uit de Championshiplijst. Uit League One verdween nummer 3 Yeovil (2005) en League Two raakte door de degradatie van Barnet (2005) zelfs zijn nummer één kwijt. Hieronder het hele overzicht.

AFC Nicknames: The Rams

Sommige clubs noemen zich naar dieren, zonder dat er eigenlijk een link is tussen het dier en de club of de stad. Zo zijn er verrekte weinig adelaars in Croyden (Crystal Palace) te vinden, wordt Craven Cottage niet overspoelt met dassen en heb ik nog nooit een leeuw zien rondlopen bij Millwall. Wat dat betreft is de bijnaam van Derby County wél erg historisch verantwoord. The Rams is namelijk afkomstig van de legendarische ‘Derby Ram’.  De ‘Derby Ram’ was een ongelooflijk grote ram die geslacht moest worden. Dat lukte maar moeizaam. Over die gebeurtenis werd een liedje gemaakt dat ‘The Derby Ram’ heet. In het centrum van Derby staat zelfs een standbeeld van dit dier. De ram hoort bij de stad, zoals de kruik bij Tilburg hoort. Toen de Derbyshire County Cricket Club werd opgericht, stond er natuurlijk een hoofd van een ram in het logo. In 1884 richtten de cricketers ook een voetbaltak op: Derby County. Logischerwijze zat ook daar een ram in het logo en dat hebben ze tot op de dag van vandaag gehandhaafd.

Intro Cobh Ramblers v Waterford United

Dankzij het toelaten van Cobh Ramblers tot de First Division, konden we nog een tweede club vincken dit weekend. Cobh Ramblers vond ik altijd een mooie naam en ik kende de club natuurlijk vanwege Roy Keane en Stephen Ireland. Maar het bekendste is Cobh vanwege de Titanic. Cobh was de laatste plek waar de boot aanmeerde voordat hij aan zijn fatale reis begon. Je ziet daar veel van terug in Cobh, dat een ontzettend leuk plaatsje is. Ga je er niet voor het voetbal heen, doe het dan voor het stadje. Eigenlijk leuker dan Cork. Wat niet leuker was, was het voetbal. St. Colman’s Park is saai. Het minste stadion dat ik tot nu toe zag ik (Noord-)Ierland. De wedstrijd was ook ontzettend slecht, maar ik zag wel mijn 100ste en 101ste goal van het seizoen. Het hele verslag, met meer foto’s van de stad dan van het stadion, vind je hier.

Roy the Rambler

Roy Keane was een echte laatbloeier. De voetballer uit Cork werd pas op volwassen leeftijd ontdekt door een Engelse club, Nottingham Forest in zijn geval. Het probleem van Keane was namelijk zijn lengte. Daardoor werd hij letterlijk over het hoofd gezien door vele scouts. Zelfs geen enkele Ierse topclub had interesse in Keane. Als zoon van Cork speelde hij daarom nooit voor Cork City. Wel voor het veel kleinere Cobh Ramblers, dat niet ver van Cork ligt. Op zeventien jarige leeftijd speelde hij voor zowel het eerste als voor het hoogste jeugdelftal en dat is essentieel geweest voor de ontwikkeling van Keane, die steeds sterker werd.  Tijdens een van die jeugdwedstrijden werd hij ontdekt door een scout van Nottingham Forest en ‘the rest is history’. In totaal speelde Keane 12 wedstrijden voor het eerste elftal van Cobh Ramblers en nog altijd is hij een grote held daar. Aan de muur hangt memorabilia van Keane. Omgekeerd telt hetzelfde. Twee weken na ons bezoek aan Cobh, kwam Keane zelf langs om zijn oude club nog eens aan het werk te zien. Mooi wanneer iemand zijn roots niet vergeet.

James Alexander Gordon

“Wolverhampton Wanderers one West Bromwich Albion nil, Huddersfield Town two Nottingham Forest two, Sheffield Wednesday three Queens Park Rangers nil”. Het zijn altijd sacrale momenten in de auto op de terugweg vanuit Engeland. BBC 5 Live wordt aangezet en  James Alexander Gordon leest om 17:00 the classified football results (de uitslagen in Engeland, Schotland en Wales) op. Normaal zijn we volop aan het ouwehoeren in de auto, maar dan is het doodstil. Als James Alexander Gordon spreekt, hoort men te zwijgen. Gordon spreekt de uitslagen met een speciale intonatie uit, zodat je eigenlijk al weet welk cijfer er komt. Schitterend. Dankzij Gordon weet ik ook dat je Shrewsbury uitspreekt als ‘Schroosberrie’ en Caersws als ‘Karsuus’. Het mooie is ook dat Gordon de clubnaam helemaal uitspreekt. Dus geen Leyton, QPR of West Brom maar Leyton Orient, Queens Park Rangers en West Bromwich Albion. Helaas heeft de 77-jarige Schot vandaag bekend gemaakt na veertig jaar te stoppen met het voorlezen van de uitslagen vanwege kanker. Ik wens hem ontzettend veel beterschap en zal zijn stem erg missen op de radio. Er is weer een stukje Engelse voetbalcultuur verdwenen. Peterborough United one…

The Great Old in Nottingham

Gerrit zal een groot rouwmoment hebben, want er komt wederom een stukje waarin RAFC een hoofdrol in vertolkt. Maar het is nodig, na de wedstrijd tussen Nottingham Forest en Antwerp dit weekend. Alleen dit filmpje al is een reden om volgend jaar met D’n Antwerp mee te gaan naar de UK. Het is al voor zevende jaar op rij dat RAFC naar de UK trekt. Geen stokoude traditie dus, maar hopelijk wel eentje die nog lang in stand blijft. Van alle zeven trips staat deze hoog op de ranglijst van veel RAFC’ers. Gelukkig vond ik een Antwerpenaar die al nuchter was na dit avontuur en die een stukje opstuurde. Onderstaande tekst is van Kenneth Celie en de foto’s zijn van Patrick Van Puyenbroeck en Maarten van Gastel.

Intro Cork City v Drogheda United

Voetbal is schaars in de zomermaanden. Jammer, want vooral de oneven jaren zijn bijna niet door te komen zonder eindtoernooi. Gelukkig hebben ze in Ierland een zomercompetitie. Gek genoeg ben ik pas één keer eerder in de zomermaanden naar Ierland gegaan, in 2006. Het werd tijd om dat nog een keertje te doen. Omdat de competitie in Noord-Ierland stil ligt, konden we dit keer naar het zuiden gaan. Ik zocht speciaal een weekend uit waarbij Cork City op vrijdag speelde en Cobh Ramblers op zaterdag. Twee wedstrijden in een weekendje in het zuiden, beter kan bijna niet. Het was leuk, ondanks mijn lage verwachtingen over beide stadions.  Het verslag van de wedstrijd in Cork vind je hier.

Football in Cork

Cork is misschien wel de vreemdste voetbalstad die er is. Het spelletje is er razend populair en met Roy Keane hebben ze een icoon voortgebracht. Toch wil het maar niet lukken met de voetbalclubs daar. Cork City bestaat nu bijna dertig jaar en is daarmee niet alleen de oudste voetbalclub van Cork, maar er is ook geen club die lange heeft bestaan als The Rebels. Echt te bizar voor woorden eigenlijk, want alle vijf de clubs zijn minstens een keer kampioen geworden. Ook trokken ze allemaal redelijk wat toeschouwers, maar mismanagement loopt als een rode draad door het voetbal in Cork. Hieronder de vijf clubs uit Cork op een rijtje van wie er nog maar eentje bestaat.

George Best at Cork Celtic

In 1972 was de carrière van George Best, toen pas 26, over. Hij speelde nog twee seizoenen voor Man United, maar eigenlijk was zijn loopbaan al afgelopen. Hij stond er vaak naast of kwam niet opdagen vanwege het drankgelag. Daarna zwierf hij over de wereld en speelde bij voor clubs in de VS, Zuid-Afrika, Schotland, Australië en Ierland. En dat waren niet de grootste clubs uit die landen. Zo kwam hij onder andere uit voor Cork Celtic, een al lang verdwenen club uit Cork. Cork Celtic was de tweede club van Cork. Ze speelden op Turners Cross, waar tegenwoordig Cork City speelt. In december 1975 waren ze een middenmoter en er kwam weinig volk op de wedstrijden af. Daarom trok het bestuur George Best aan en de mensen stroomden toe. Het duurde maar drie wedstrijden, maar nog altijd spreekt het tot de verbeelding in Cork.