Doingthe116: december II

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en als je op de wedstrijd klikt, kom je terecht op de hele fotoset.

57. Cowdenbeath v Hearts 0-2 (Championship, Central Park (3718), 23-12-2014)

De wedstrijd tegen Cowdenbeath werd nog voor de winterstop ingehaald en had alle cliché-elementen die je van Cowdenbeath away verwacht: kou, miezer en natte sneeuw. Het veld was loodzwaar, maar wonder boven wonder wist Hearts de drie punten mee te nemen.

58. Bedlington Terriers v Ashington 0-1 (Northern League D1, Dr. Pit Welfare Park (256), 26-12-2014)

Met kerst kwam SJ over en vinckten we een dubbel op Boxing Day. Op die dag spelen de clubs in de Northern League namelijk al om 11:00. Het had gevroren en veel ging P-P, maar niet de derby bij Bedlington Terriers. Het veld kon echt niet, maar dat maakte mij niet uit. Zowel de terrace met “Woof Woof Terriers’ als het scorebord van Robert Rich gevinckt. Dat zijn de betere dagen. Echt een grappige ground.

59. Blyth Spartans v Workington 1-0 (NPL Premier, Croft Park (508), 26-12-2014)

Na Bedlington door naar Blyth. We waren ruim op tijd en vinckten het stadje, maar dat was niet veel. Croft Park was wel geweldig. Heerlijke ground, helaas weer een matige wedstrijd op het zware veld. Iedereen had het over de wedstrijd tegen Birmingham City een week later. Daar was ik ook graag heengegaan, maar die clashte met Hearts v Hibs.

60. Livingston v Hearts 0-1 (Championship, Energy Assets Arena (8178), 27-12-2014)

De zaterdag was ons eerste deel van “hopping together apart”. Ik moest natuurlijk naar die vreselijke Energy Assets Arena. SJ kon kiezen en ging naar Hibs v Rangers (4-0!) en Edinburgh City. Ik zag weer een matige wedstrijd, maar Hearts won en dankzij de nederlaag van Rangers was de voorsprong van Hearts ineens vijftien punten. Het mooie aan deze away was dat er maar liefst 8000 Jambos waren meegereisd. Echt ongekend.

61. Luton v Portsmouth 1-1 (League Two, Kenilworth Road, (10071), 28-12-2014)

Ergens in augustus had ik voor een paar tientjes een vlucht naar Luton geboekt. Ik zag dat Luton tegen Pompey speelde en die leek mij wel heel erg lekker. SJ had geen zin in een derde bezoek aan Kenilworth Road en ging naar Inverness v Aberdeen. Het was een uitverkocht huis in Luton en een topsfeer. Daarnaast zag ik eindelijk weer eens een goede wedstrijd. Ik liep van het vliegveld naar het stadion en weer terug. Eigenlijk bizar dat mij toen niets is overkomen.

York City v Luton Town

Sorry York, ik moet je mijn verontschuldigingen aanbieden. Als mensen mij vragen welke grounds ze écht moeten vincken, noem ik vaak de clichés: Goodison Park, Craven Cottage, Hillsborough, Fratton Park, Brunton Park, Kenilworth Road, Griffin Park, Turf Moor, maar jouw mooie Bootham Crescent vergeet ik vaak. Het is dat ik graag naar Crook Town wilde en dat wel heel veel rijden is op één dag. Daarom keek ik eens wat er op dinsdag werd gespeeld. York City v Luton Town is natuurlijk een kleine klassieker geworden de laatste seizoenen. Daarom ging ik jouw wedstrijd vincken. Daarnaast heb ik mij de hele dag vermaakt in je stad. Ondanks dat het 0-0 werd (maar weinig doelpunten is standaard voor mij als ik jouw zie, met 1 doelpunt in 3 wedstrijden) heb ik een heerlijke dag gehad. Je bent een van de mooiste steden van Engeland en wat is Bootham Crescent toch een heerlijke ground. Helaas verlaat je dat stadion over anderhalf jaar, daarom zal ik je voortaan als eerste noemen als iemand aan mij vraagt welke ground ze écht moeten vincken.

The Eric Morecambe Trophy

Vanmiddag is de wedstrijd Morecambe v Luton Town. Een op het oog weinig verheffend affiche tussen twee clubs die 350 kilometer van elkaar liggen. Beide clubs speelden tot voor zes jaar geleden ook nooit tegen elkaar. Pas toen Morecambe promoveerde was de eerste wedstrijd tussen beide. Luton degradeerde en de Morecambe v Luton Town van deze middag is pas de tweede ooit. Toch is het een bijzondere wedstrijd, want voor het eerst zal er gestreden worden om een heuse beker: de Eric Morecambe Trophy. Beide clubs hebben namelijk een ding gemeen en dat is een band met Eric Morecambe, een van de bekendste komieken die Engeland ooit heeft gehad. Dat is de reden waarom van deze beker op het spel staat en waarom het toch een bijzondere wedstrijd is.

AFC Nicknames: The Hatters

Afgelopen maand kwam er na vijf jaar een einde aan het avontuur van Luton Town in de Conference. Gelukkig, want ik mag The Hatters wel. Kenilworth Road is een heerlijk, gare bak en de club heeft heel fanatieke, trouwe fans. De bijnaam The Hatters heeft Luton Town te danken aan de hoedenindustrie die erg groot was in de stad. In de 17e eeuw kwam de Schot Robert Napier aan in Luton, want hij zag de stad als een perfecte plek om een hoedenfabriek te starten. Er werden rietvelden aangelegd en Luton werd, samen met Stockport, het centrum van de hoedenindustrie. De industrie leverde de stad veel rijkdom op, maar ook veel armoede bij de arbeiders. Ook ging de stad bijna kapot toen de sector grote klappen kreeg. Toch is de hoedenindustrie niet vergeten door Luton. In het stadswapen zie je een hand die riet vasthoudt en de bijnaam van Luton Town verwijst naar het verleden. In de hoedenfabriek werken was trouwens geen pretje. Als arbeider ademde je veel zware metalen in en vele werknemers draaiden uiteindelijk door die vergiftiging. De Engelse uitdrukking ‘mad as a hatter’ (zo gek als een deur) komt hier dan ook vandaan.

Intro Luton Town v Grimsby Town

Lange tijd stond Southend v Bristol Rovers op het programma om op 12 april te vincken. Helaas werd die vrij laat verzet naar de zaterdag. Alternatief was Luton v Grimsby. Ook een mooie pot. Misschien wel mooier dan die in Southend, maar er stond niets meer op het spel. We besloten er toch maar het beste van te maken, draaiden ‘Nessun Dorma’ in de auto, zagen een kat die niet gevoerd mocht worden en een leuke pot voetbal in een van mijn favoriete stadions in Engeland. Om het helemaal compleet te maken eindigde de avond op een dansvloer in Southend. Alles bij elkaar weer een perfecte dag. Kenilworth Road is een stadion dat iedere zichzelf respecterende vincker wel eens moet bezoeken. Nog niet overtuigd? Lees dan het verslag van deze pot.

Classic Football Kits: Luton Town 1988

In 1897 werd Luton Town, als eerste club uit het zuiden, lid van de Football League. Veel successen hebben The Hatters niet gehad. Soms een titel in een van de lagere divisies en de FA Cup finale in 1959, dat was het wel. Ze speelden ook zelden op het hoogste niveau, tot 1982 in totaal slechts zes seizoenen. Maar die periode van 1982 tot en met 1992 staat bekend als de Gouden Periode voor Luton. Tien jaar lang speelden ze op het hoogste niveau, met een zevende plek als beste resultaat, tweemaal werd de halve finale van de FA Cup gehaald en ook stonden ze twee keer in de finale van de League Cup. In 1989 werd er verloren van Nottingham Forest, maar het jaar ervoor werd de enige hoofdprijs gehaald door de club. Op 25 april is het 25 jaar geleden dat Luton Arsenal met 3-2 versloeg. Helaas waren Engelse clubs verbannen van de Europese velden, anders hadden we zelfs The Hatters in Europa gezien. Bovenstaand shirt is uit dat gloriejaar en wordt daarom gekoesterd door de fans.

Kenilworth Road Riot

De jaren tachtig waren geen prettige jaren in het Engelse voetbal. Het hooliganisme vierde hoogtij en wekelijks liep het volkomen uit de hand. De wedstrijd die het meest exemplarisch is voor deze jaren was Luton Town v Millwall op 13 maart 1985. Het was een potje in de zesde ronde (kwartfinale) van de FA Cup. Diezelfde wedstrijd staat nu 27 jaar later wéér op het programma in de FA Cup. Hij wordt niet voor niets al vroeg in de middag gespeeld, want niemand wil een herhaling van toen. Hooligans liepen keer op keer het veld op, het stadion werd gesloopt, gewone fans werden aangevallen en de politie was totaal de controle kwijt was. Die pot uit 1985 heeft zelfs een bijnaam gekregen: “The Kenilworth Road riot” en is zelfs genoemd in een liedje van “Half Man Half Biscuit“.

Conference Final: Luton Town v York City

Komende zondag is het weer prijs op Wembley. Een dag nadat West Ham en Blackpool hebben uitgemaakt wie er in de Premier League gaat spelen volgend jaar, strijden de twee ex-Leagueclubs York en Luton om een plekje in de Football League. Beide clubs zullen elkaar onderhand wel beu zijn, want dit is al de elfde ontmoeting in ruim 2,5 jaar. De confrontaties tussen York en Luton zijn de laatste jaren uitgegroeid tot echte klassiekers. Het belooft een mooie confrontatie te worden en is, als ze tenminste niet in de FA Cup tegen elkaar loten, voorlopig de laatste ontmoeting tussen de twee clubs te zijn. Daar zullen ze blij mee zijn, want ik denk dat beide clubs elkaar niet meer kunnen zie of luchten.

Conference play-offs

Vandaag geen woensdagfoto, want de play-offs staan voor de deur. Natuurlijk die in de Championship, maar ook die in de drie divisies van de Conference. Het is een lekker toetje en een ideale mogelijkheid om die stadions een vol te zien. Helaas kan ik er zelf niet bij zijn, maar dat neemt niet weg dat ik er wel een voorbeschouwing over kan schrijven. Het zijn de weken van hoop en vrees. Ik hoop dat het trio Wrexham, Gainsborough Trinity en Dartford aan het langste eind zal trekken. Er is ook een nachtmerrie scenario en dat is wanneer Mansfield, Guiseley en Basingstoke up gaan. Dat zal het ook wel gaan worden, want zo is het leven. Tussen haakjes staat de positie die in de reguliere competitie werd behaald, vooral belangrijk in North en South vanwege het thuisvoordeel.

Watney Cup 1971: Graham’s Granddads Army

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze tweede aflevering de Watney Cup van 1971, die werd gewonnen door het bejaardenhuis van Colchester en waarin Halifax haar meest legendarische zege ooit haalde.