Watney Cup 1973: The End

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze laatste aflevering de Watney Cup van 1973, waarin weinig leuke wedstrijden waren te zien. Dit betekende ook meteen het einde van beker.

Watney Cup 1972: Pirates hijack the Watney Cup

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze derde aflevering de Watney Cup van 1972, waarin de piraten uit Bristol er vandoor gingen met de beker. Opnieuw werd de finale beslist na penalty’s.

Watney Cup 1971: Graham’s Granddads Army

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze tweede aflevering de Watney Cup van 1971, die werd gewonnen door het bejaardenhuis van Colchester en waarin Halifax haar meest legendarische zege ooit haalde.

Watney Cup 1970: The First Ever Penalty Shootout

De Watney Cup was een toernooi dat vier jaar lang bestond. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorafgaande seizoen en niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Deze acht clubs speelden in een knock-out format tegen elkaar om zo uiteindelijk de winnaar te bepalen. Het was niet mogelijk dat twee clubs uit dezelfde divisie elkaar in de kwart- of halve finale troffen. Verder kreeg de club uit de laagste divisie altijd het thuisvoordeel in de eerste ronde. Het toernooi werd uitgezonden op tv, had enkele noviteiten en de winnaar kreeg een mooie beker. In deze eerste aflevering de Watney Cup van 1970, die werd gewonnen door het Derby County van Brian Clough en waarin het publiek voor het eerst kennis maakte met een penaltyserie.

The Watney Cup

Ik heb wat met obscure toernooien. Waar de Champions League en de Europa League me weinig doen, kan ik genieten van toernooien als de Texaco Cup, De Anglo-Italian Cup en, de moeder aller obscure toernooien, de Watney Cup. Heerlijk vind ik het, als clubs die beker in hun palmares zetten. Terecht ook, want eigenlijk was het een geniaal toernooi. Het format was simpel: van iedere divisie mochten de twee clubs deelnemen die het meeste hadden gescoord het voorgaande seizoen, maar niet waren gepromoveerd of zich hadden geplaatst voor Europees voetbal. Geniaal. Het toernooi zou het uiteindelijk vier jaar volhouden en heeft bij clubs als Colchester United en Halifax Town een bijzonder plaatstje in de geschiedenis verworven. De komende dagen zal ik een stukje schrijven over alle vier de edities, maar eerst even een korte introductie over deze beker.

De Woensdagfoto: The Valley

Doingthe116 Zomerquiz

De fixtures zijn uit, dus is het nu echt wachten geblazen totdat het balletje weer gaat rollen. Om die tijd wat door te komen is hier de eerste editie van de “Doingthe116 Zomerquiz”. Het zijn dertig vragen in totaal. Het doel is simpel: vul zoveel mogelijk vragen in en stuur ze naar admin@doingthe116.com. Degene die er de meeste goed heeft, wint de eerste prijs én eeuwige roem. Aangezien ik mijn site reclamevrij wil houden, is de eerste prijs helaas geen Hummer of voetbalreis naar Engeland. Maar de winnaar krijgt een programmaboekje uit 1978 van Manchester City v Blackpool (zie scan hierboven). De nummers twee en drie krijgen een eervolle vermelding op mijn site. Genoeg redenen om mee te doen dus. Inzenden kan tot 10 juli. Succes.

Lincoln in the Conference

Lincoln City is voor mij toch wel een van de meest verrassende degradanten van de afgelopen seizoen. Voor mijn gevoel zijn The Imps een subtopper in League Two, met zo nu en dan een uitschieter naar League One. Het komt er alleen maar niet uit. In de afgelopen acht jaar, haalde Lincoln maar liefst vijf keer de play-offs in League Two, maar promoveren lukte maar niet. Daarna werden ze een grijze middenmotor om afgelopen mei ineens te degraderen. En dat terwijl ze halverwege maart nog veertiende stonden! Twee punten uit de laatste elf wedstrijden bleken er net te weinig om erin te blijven. Volgend jaar Lincoln dus in de Conference, geen onbekend terrein voor de club. Ze waren in 1987 de allereerste club die vanuit de Football League degradeerde naar dat hoogste non-league niveau. Dat jaar werden ze meteen kampioen. Tijd voor een terugblik op dat ene seizoen.

Het Verlanglijstje

Fixture Day is een van de mooiste dagen van het Engelse voetbal. Het begint al vaak te kriebelen en met het bekendmaken van het speelschema krijg je als voetbaljunkie, een eerste shot om ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. Dit jaar zat ik er ook weer klaar en het blijft genieten. Als een doorgedraaide drugskikker zat ik meteen alle wedstrijden op te zoeken die op mijn verlanglijstje stonden. Opvallend veel wedstrijden die daar opstonden gaan niet door, omdat ze op dezelfde dag worden gespeeld als mijn voorkeurwedstrijden (Sunderland v Newcastle United, West Ham United v Leeds United, St. Johnstone v Celtic), op onmogelijke dagen, zoals 2 januari (Dunfermline v Celtic en Charlton Athletic v Brentford) of op een dinsdagavond (Brighton v Crystal Palace, Crystal Palace en Brighton). Ik heb dus weer wat te nuilen. Positief is dat geen van de potten die ik wilde zien in de gevaarlijke januarimaand worden gespeeld. Alleen Pompey v Southampton is link op 17 december. Hieronder twee lijstje. De “A-lijst” wil ik sowieso doen dit jaar en als er wat van de “B-lijst” bijkomt is dat meegenomen.

Preliminary League Cup Losers

Vandaag is er geloot voor de eerste ronde van de League Cup. Die potten worden gespeeld in de week van 8 augustus, maar voordat dat gaat gebeuren is er nog eerste een zogenaamde “preliminary match”. Dit omdat Birmingham City pas in de derde ronde zal instromen. Zij hebben namelijk Europees gehaald en hoeven niet in de eerste ronde te starten. Daardoor is er een oneven aantal en zullen Crawley Town en AFC Wimbledon op 29 juli al een wedstrijd moeten spelen die bepaald wie er mee mag doen aan de League Cup. Dat gebeurde ooit één keer eerder en die gebeurtenis was jarenlang een vaste vraag in pubquizen: “Welke club uit de League haalde nooit de eerste ronde van de League Cup?”. Dat was Bristol Rovers, want in 2002 was er ook een voorronde nodig om te bepalen wie er mocht deelnemen doordat Ipswich Town als Championshipclub Europa in ging. De Rovers verloren die pot, in eigen huis nog wel, van Boston United. Die nederlaag is jarenlang een mikpunt van spot geweest, dus ze zullen blij zijn er vanaf te zijn vanaf de 29ste.