Doncaster Rovers v Leeds United 1-1 (4-2)

Doncaster Rovers v Leeds United 1-1, 4-2 w.n.s. (League Cup, Keepmoat Stadium (8361), 13-08-2015)

Eind 2006 zag ik Doncaster v Nottingham Forest. Het was de allerlaatste wedstrijd van Donny op Belle Vue. Vooraf hadden we het Keepmoat Stadium bezocht en ik zei tegen de rest dat ik hier waarschijnlijk nooit zou komen. Toch gebeurde dat bijna. Doncaster speelde in 2008 een halve finale in de League One play-offs tegen Southend. De dag erop zouden we de dubbel Rochdale en Stockport doen en dit was wel een leuke start. Slechts door een doktersbezoek van Chocovla ging ons bezoek aan Doncaster niet door. Uiteraard werd het 5-1 en was het een compleet gekkenhuis. Doncaster won ook nog eens in de finale met 1-0 van Leeds. Jaren verstreken en nooit kwam het in mijn op om het Keepmoat te vincken tot een paar weken terug. Doncaster speelde in de League Cup tegen Leeds en Sky verplaatste de wedstrijd naar de donderdag. Perfect dus, want een leuke derby. Zoals altijd nam Leeds veel man mee en ook de Black Bank van Doncaster was vocaal erg aanwezig. Die hadden een spandoek gemaakt met daarop een verwijzing naar de overwinning op Wembley. De wedstrijd was ook leuk, met een penalty en later een rode kaart. Voor het eerst in mijn leven zag ik een penaltyserie in Groot Brittannië. Doncaster won en versloeg Leeds voor het eerst sinds 1951 in eigen huis. Het Keepmoat is een lelijk en saai stadion, maar toch was dit best leuk.

Bradford City v Leeds United

Ik heb al veel gezien in Engeland, maar heb nog een paar wedstrijden op de verlanglijst staan. Bovenaan staat Port Vale v Stoke City, gevolgd door Portsmouth v Southampton en Bradford City v Leeds United. Doordat al die clubs al jaren niet meer bij elkaar in de competitie zitten (al valt dat bij Pompey en Soton nog wel mee), is het iedere keer weer hopen op een mooie bekerloting. Waar Port Vale en Stoke nooit tegen elkaar loten, doen Bradford en Leeds dat wel. In 2008 (de Verfbeker) en 2011 (League Cup) werden ze aan elkaar gekoppeld. Helaas was het twee keer op Elland Road en ik wilde hem juist in Bradford zien. Bradford City is de kleine club en daar leeft deze derby veel meer. Balen dus. Maar het heeft zo moeten zijn, want net nu ik in Schotland woon kwam Bradford v Leeds uit de koker. Perfect.

Leeds United v Millwall

Morgen is het Leeds v Millwall, een van de potten waar al het schroot van beide clubs naar uitkijkt. Beide clubs waren in de jaren zeventig en tachtig toppers op het gebied van hooliganisme en de aanhang had een groot rechts-extremistisch gehalte. Nog altijd zijn het twee clubs waar veel boefjes op de tribune zitten. Ze vinden het dus geweldig om tegen elkaar te spelen, want dat doet ze denken aan de goede oude tijd. Een van de terugkerende thema’s bij deze wedstrijd is Galatasaray. In 2000 staken Turken twee fans van Leeds dood en dat vonden ze bij Millwall natuurlijk geweldig. Vandaar dat ze graag zingen over Galatasaray, Istanbul, Turkse vlaggen, shirts en A4-tjes meenemen naar de wedstrijd tegen Leeds. De autoriteiten willen dat verbieden, maar dan kun je nog altijd een steekgebaar maken. Uiteraard ook een verwijzing naar 2000. Wie denkt dat in Engeland alles pais en vree is dankzij de voetbalwet, raad ik aan deze pot te bezoeken. Je ziet dan ‘the ugly face’ van het Engelse voetbal.

Vincker King Olav & Cromer Town

Als de Noorse Koning Olav V nog had geleefd, was hij vandaag 110 geworden. Dat heeft hij niet gehaald, want in 1991 overleed hij op 87-jarige leeftijd. Olav was ontzettend populair in Noorwegen en had de bijnaam ‘Folkekongen’ oftewel ‘Koning van het Volk’. Hij was erg benaderbaar en vriendelijk. Niet voor niets werd hij tot “Noor van de 20ste Eeuw” uitgeroepen in 2005. Olav hield er van sport en niet alleen elitaire sporten, want hij was ook gek op voetbal. Vooral Engels voetbal zag hij graag. Hij was groot fan van Arsenal, maar bezocht ook wel eens Tottenham (de favoriete club van zijn zoon Harald) en Crystal Palace. Eigenlijk was hij stiekem ook gewoon een vincker. Ironisch genoeg heeft zijn dood in 1991 enorme gevolgen voor een club uit zijn geliefde Engeland. Cromer Town lijkt namelijk te verdwijnen vanwege het overlijden van de Noorse koning.

Sir Clyde Wijnhard

Vijftien jaar geleden was een van de mooiste dagen van mijn leven. Willem II haalde na 35 jaar Europees voetbal. Generaties van fans hadden dat niet meegemaakt en het leek me iets onbereikbaars voor Willem II. Maar dankzij Co Adriaanse gingen we ineens Europa in. Voor die laatste wedstrijd tegen Sparta ging ik kapot van de zenuwen. De opluchting was er pas nadat Marcel Valk met een wereldlobje de 3-0 had gemaakt. Dat doelpunt viel nadat Clyde Wijnhard de eerste twee doelpunten had gescoord. Na die tweede werd hij meteen gewisseld voor cultheld Papa Sanou. Dat tweede doelpunt was zijn laatste actie voor Willem II, want hij zou nooit meer voor de Tricolores spelen helaas. Met zijn veertien goals in 29 wedstrijden, had hij een groot aandeel in onze vijfde plek. Na de pitch invasion, wreef ik hem nog over zijn kale knikker. Nog niet wetende dat hij naar Leeds zou gaan. Wijnhard werd niet de topper waar ik op hoopte, maar hij zou wel voor een jaloersmakend aantal van zeven (!) Engelse clubs spelen.

Intro Hull City v Leeds United

Aan het eind van 2012 vond de allereerste DT116-trip plaats. Met zeventien man waren we. Vooraf was ik erg benieuwd hoe het allemaal zou te verlopen, maar uiteindelijk liep het allemaal perfect. Het was leuk om Hull City eens te vincken en in een vol stadion is het helemaal perfect. Hull speelde ook erg goed en van binnen was het stadion wel oké. Het leukste was echter om mensen te zien, die ik nog nooit had ontmoet. Zowel de bootreis als de uurtjes in de pub vlogen voorbij, omdat het zo gezellig was. Er komt dan ook zeker een vervolg op. York City of Grimsby Town zijn dan de twee mogelijkheden en ik neig momenteel sterk naar de tweede. Kan opnieuw een mooie trip worden. Voor het verslag van deze, klik je hier.

Chelsea v Leeds: Yorkshire grit versus flash Cockney

In 1984 spelen Chelsea en Leeds in de Second Division. Het zijn de hoogtijdagen van het hooliganisme in Engeland en ieder weldenkend mens vermijdt de stadions die langzaam uit elkaar aan het vallen zijn. Thatcher noemt voetbalfans “the enemy within” en wil ze, net zoals de mijnwerkers en staalarbeiders, uitroeien. Thatcherites, zoals The Sun, spelen daarop in door voetbalfans neer te zetten als zware criminelen. In 1984 hadden ze daar reden toe. Bovenstaande foto is van Chelsea v Leeds. Chelsea wint met 5-0 en promoveert. Als reactie daarop slopen de mannetjes uit Leeds het gloednieuwe scorebord en zingen “Chelsea, what’s the score. Chelsea, Chelsea whats the score?” Als reactie daarop willen de fans van Chelsea naar het uitvak om ze te lynchen. Na de wedstrijd stond heel Londen overhoop en werd er gevochten op zowat alle metrostation. Altijd gezellig. Hieronder wat pica’s.

Intro Sheffield Wednesday v Leeds United

Ik heb het al vaak aangegeven, maar Hillsborough is mijn favoriete grote stadion in Engeland. Iedere keer als ik het zie, geniet ik weer. Zo zonde dat ze niet op het hoogste niveau spelen, want dat verdient deze club. Hillsborough is eigenlijk geen stadion, maar een kathedraal. Dat is ik hier voor de tweede keer in een half jaar kwam was dan ook geen straf. Andersom zelfs, het was een privilege. Waar ik de sfeer tegen The Blades beter vond, merkte ik nu meer haat tegenover de tegenstander. Het liep ook wat uit de hand tijdens de wedstrijd en de keeper van Wednesday werd zelfs aangevallen door een Leeds-mannetje. Volop vermaak dus. Het hele verslag is hier te lezen. Sowieso een aanrader om Hillsborough by night te zien.

Intro Barnsley v Leeds United

De tweede wedstrijd van onze jaarwisselingstrip bracht ons naar Barnsley. Ik was er drie jaar eerder al geweest en wist dat het een geweldige ground was. Tel daarbij op dat ze tegen Leeds moesten spelen en het kon bijna niet misgaan. Dat ging het ook niet. Sterker nog, de wedstrijd overtrof alle verwachtingen. Uiteindelijk zagen we een heerlijke pot voetbal, met een topsfeer en uitzicht op de heuvels rondom Barnsley. Veel beter gaat het niet worden. Benieuwd naar het verslag en de foto’s? Klik dan hier.

Intro Brighton & Hove Albion v Leeds United

Na onze vinckweek, stond er een maandje later opnieuw een tripje op het programma. Op vrijdag zou het nieuwe stadion van Brighton worden gevinckt en de dag erop stond eindelijk Weymouth op het programma. Het nieuwe stadion van Brighton leek me geweldig, maar het viel wat tegen. Gelukkig was dat het enige wat minder was, want qua stad, wedstrijd en sfeer was het genieten in het Falmer. Een leuke aftrap van ons weekendje Engeland. Het verslag van de 3-3 is hier te lezen.