Doingthe116: augustus II

12. Hearts v Hibernian 2-1 (Championship, Tynecastle (17280), 17-08-2014)

De eerste thuiswedstrijd in de Championship en meteen tegen stadsgenoot Hibs. Beter kan eigenlijk niet. Het was mijn eerste kennismaking met de Hearts-fans voor de wedstrijd tijdens het ‘Derby Breakfast’, wat vooral een drankgelag is en geen ontbijt. Het was mijn vierde Edinburgh derby en opnieuw verloor Hearts niet.

13. Stirling Albion v Alloa Athletic 1-2 (Challenge Cup, Forthbank Stadium (537), 19-08-2014)

Dankzij het verschuiven van Livingston v Hearts kon ik op dinsdag naar deze derby in de stad van William Wallace. Qua derby stelde dit echt geen klap voor. De wedstrijd zelf en het stadion vielen ook tegen. Gelukkig had ik er al een leuke dag in Stirling opzitten, een van de mooiste steden van Schotland. Die verveelt echt nooit.

14. Livingston v Hearts 4-1 (Challenge Cup, Energy Assets Arena (3807), 20-08-2014)

Ik hoopte op een mooie loting in de Petrofac Cup, maar het werd Livingston away. Naar die verschrikkelijke Energy Assets Arena moest ik dit seizoen al twee keer, maar dat werden  dus drie bezoekjes. Robbie Neilson besloot niet zijn tweede elftal op te stellen, maar het jeugdteam. Het werd een drama. Een avond om snel te vergeten op alle vlakken.

15. Irvine Meadow XI v Irvine Victoria 4-4 (3-2 w.n.s.) (Junior League Cup, Meadow Park (943), 22-08-2014)

In augustus spelen de West Juniors in de League Cup. Dat gebeurt in poules die regionaal zijn ingedeeld. De twee clubs uit Irvine zitten altijd bij elkaar en hun derby spelen ze traditioneel op de vrijdagavond voor de Marymass (een groot feest in Irvine). Het werd een echte kraker in een schitterende ground. Komende augustus is de derby bij Irvine Victoria en die staat ook al in de agenda.

16. Raith Rovers v Hearts 0-4 (Championship, Stark’s Park (6105), 23-08-2014)

Mijn eerste echte away met Hearts, in het uitvak. Samen met Palmerston Park is Stark’s Park mijn favoriete stadion in deze divisie. Het was de ultieme uitwedstrijd. Eigenlijk de leukste van het seizoen. Er was een Duits beerfest in het centrum van de stad en alles was zo fout dat het goed werd. Een schitterende away en Hearts won ook nog eens met 0-4. Beter kan niet.

17. Stenhousemuir v Hearts 1-2 (League Cup, Ochilview Park (1768), 26-08-2014)

Hearts zat in drie bekers dit seizoen, dus hoopte ik op mooie aways. Liefst naar de Highlands of het diepe zuiden. Helaas, het was drie keer niets. De enige leuke was Stenhousemuir. Op een dinsdagavond gingen er 1500 man mee naar het kleine dorpje onder de rook van Falkirk. Het werd nog spannend op het einde. Ik miste de trein op een paar minuten, dus dat was bijna een uur wachten. Niet erg, want het was erg leuk op het station en in de trein terug naar Edinburgh.

18. Bradford City v Leeds United 2-1 (League Cup, Valley Parade (18750), 27-08-2014)

Het is lastig kiezen wat de mooiste wedstrijd was die ik afgelopen seizoen zag, maar Bradford v Leeds komt er zeker voor in aanmerking. Na jaren werd deze derby weer eens gespeeld. Bradford had al 28 jaar niet gewonnen. Ik had hoge verwachtingen, maar die werden ver overtroffen. Rellen, Leeds dat op 0-1 komt, Bradford dat uiteindelijk met 2-1 wint en een topsfeer die ik zelden heb meegemaakt. Dat ik na de wedstrijd nog vier uur moest terugrijden naar Edinburgh maakte mij dan ook helemaal niets uit.

19. Hearts v Falkirk 4-1 (Championship, Tynecastle 16369), 30-08-2014)

Ik zag Hearts dit seizoen een paar keer heel goed spelen. Het allerbeste spel was al in augustus, tegen Falkirk. Goede passing, technisch heel verzorgd en continu op zoek naar de aanval. Het zijn normaal de clichés die een nieuwe trainer vertelt, maar ze waren op deze zaterdag te zien op Tynecastle. Het is jammer dat Hearts dat niveau zelden meer heeft bereikt, maar die middag klopte alles. Een perfecte afsluiter van mijn eerste maand in Schotland.

Bradford City v Leeds United

Ik heb al veel gezien in Engeland, maar heb nog een paar wedstrijden op de verlanglijst staan. Bovenaan staat Port Vale v Stoke City, gevolgd door Portsmouth v Southampton en Bradford City v Leeds United. Doordat al die clubs al jaren niet meer bij elkaar in de competitie zitten (al valt dat bij Pompey en Soton nog wel mee), is het iedere keer weer hopen op een mooie bekerloting. Waar Port Vale en Stoke nooit tegen elkaar loten, doen Bradford en Leeds dat wel. In 2008 (de Verfbeker) en 2011 (League Cup) werden ze aan elkaar gekoppeld. Helaas was het twee keer op Elland Road en ik wilde hem juist in Bradford zien. Bradford City is de kleine club en daar leeft deze derby veel meer. Balen dus. Maar het heeft zo moeten zijn, want net nu ik in Schotland woon kwam Bradford v Leeds uit de koker. Perfect.

Lenny the City Gent (RIP)

Bradford City is cult. De shirts zijn mooi, het stadion is schitterend, ze spelen in een pauperstad en ze hebben Lenny the City Gent als mascotte. De City Gent, gebaseerd op oud-voorzitter Stafford Heginbotham, is al decennia lang het symbool van Bradford City. Je ziet hem op oude programmaboekjes uit d jaren zestig verschijnen. In 1994 werd Lenny Berry, een dikke Bradford-supporter, de levende City Gent. Prachtig, want hij was ook nog eens een textielarbeider, de sector waardoor Bradford zo groot is geworden. Sindsdien komt hij iedere wedstrijd het veld op in zijn tenue met een paraplu in de hand en een bolhoed op zijn hoofd. Het publiek roept dan “You Fat Bastard” of”Who ate all the Pies” en Lenny trekt zijn shirt omhoog, grijpt zijn witte pens vast en gaat ermee schudden. Een mooie traditie die past bij een club als Bradford.

Stadium Portraits

Ik heb een passie voor oude Engelse stadions. Ik kan uren in fotoboeken turen om ze te bestuderen en daarna balen dat ik ze niet allemaal in het echt heb gezien. Roker Park, Ayresome Park, The Den, The Baseball Ground en Filbert Street zou ik meteen bezoeken als er een Teletijdmachine bestond. Ik schrijf er daarom maar over om toch een beetje het gevoel te krijgen er ooit te zijn geweest. Er zijn mensen die er veel verder in gaan. Zo was een van de eerste interviews op mijn blog met Aly Gaff, de Schot die schaalmodellen van oude stadions maakte. Een week of drie geleden stuitte ik ineens op Paul Town uit Bradford. Deze Bantam schildert portretten van oude stadions. Persoonlijk vind ik ze erg geslaagd, daarom trok ik hem eens aan zijn mouw om over zijn passie te vertellen.

Foto van het Seizoen: Jake Turton & Gary Jones

Ik had kunnen kiezen voor Le Tissier in een shirt van Guernsey, een foto van SAF tijdens zijn laatste wedstrijd of de Cupwinst van Swansea of Wigan. Maar bovenstaande foto raakte mij het meest. Voetballers worden vaak als wereldvreemde zakkenvullers afgeschilderd, maar dat kun je van Gary Jones niet zeggen. Na de overwinning van Bradford op Aston Villa zie je hem Jake Turton een kus op zijn voorhoofd geven. Turton is negen jaar oud, had een hersentumor en vecht sinds 2009 voor zijn leven. Hij is een groot fan van Bradford, net als zijn vader Andy. Die zat in 1985 in het stadion tijdens het ‘Bradford Disaster’. Jake mocht tijdens de heenwedstrijd in de halve finale, op Valley Parade, mascotte zijn. Bradford won met 3-1. Op Villa Park verloor Bradford met 2-1, waardoor The Bantams naar de finale gingen. Jones liep meteen naar de tribune waar Turton zat, gaf hem zijn shirt en een kus. Kippenvel. Voetbal kan soms erg mooi zijn.

Play-Off Final League Two: Bradford City v Northampton Town

Morgen spelen Bradford City en Northampton Town tegen elkaar op Wembley voor één plekje in League One. Ik ben natuurlijk zwaar voor Bradford City. Die club komt zeker in mijn top 10 van leukste Engelse clubs. Bradford v Sheffield United komt ook meteen op de vincklijst voor volgend jaar. Northampton daarentegen vind ik een enorme onsympathieke rukclub. Het enige leuke aan ze is cultspits Adebayo Akinfenwa. Om de clubs en de steden waarin ze spelen eens goed te vergelijken legde ik ze naast de objectieve DT116-ladder. er zijn vijftien vragen. Tien keer bestrijden ze elkaar op voetbalgebied en vijf keer op een ander terrein. Blijft Bradford dan nog altijd de club die moet winnen of moet ik dan voor Northampton zijn? We gaan het zien.

Classic Football Kits: Bradford City 1999-2001

Vanavond speelt Bradford op Villa Park voor een plekje in de finale van de League Cup. Het is de fans van The Bantams gegund, na jaren van ellende. Eigenlijk hebben ze daar sinds de degradatie uit de Premier League in 2001 nooit meer kunnen juichen. Het bovenstaande tenue is afkomstig uit die tijd. Twee seizoenen lang speelde Bradford in de Premier League, na de promotie in 1999. Voor het eerst sinds 1922 kwamen The Bantams uit in de hoogste divisie en in die twee jaar was Bradford voor even, naast een rugbystad, ook een voetbalstad. Het eerste jaar handhaafden ze zich nog door die legendarische 1-0 tegen Liverpool op de laatste speeldag. Het jaar erop werden ze afgetekend laatste en zes jaar later speelde Bradford ineens in League Two. Maar die twee seizoenen, in dit shirt, zal geen Bradfordfan ooit vergeten.

De Woensdagfoto: Bradford v Spurs at Valley Parade

Klikken voor vergroting

Bron: Bantams Past

Deano is back

In de loop der jaren heb ik wel een aantal voetballers in Engeland gehad waar ik fan van was. Niet dat ik posters aan de muur had van die spelers, maar ik zag ze altijd graag spelen. Daarbij zaten technische voetballers als Matthews Le Tissier, Lubo Moravcik en David Ginola, maar ook minder gepolijste spelers als Robbie Fowler, John Hartson en Duncan Ferguson. Bij die laatste categorie hoort natuurlijk ook Dean Windass. Wat een held was dat. Hij schoot iets meer dan twee jaar geleden Hull City voor het eerst naar de Premier League en dat doelpunt leverde 60 miljoen pond op. Windass is ondertussen al 41, maar geniet nog altijd zo van het spelletje dat hij een paar dagen geleden een contract tekende bij Barton Town Old Boys. Gisteren was zijn debuut daar en meteen naaide hij er drie in, waardoor zijn nieuwe club met 3-1 won. Deano is back en hoe!

De Woensdagfoto: The Valley Parade Fire