Cuthbert Ottaway

Met Phoenix92 hebben we nu zes clubs gesponsord. We hebben nog altijd contact met een paar mensen van Hitchin, maar de leukste ontvangst was bij Marlow. Ook daar heb ik nog altijd contact mee. Afgelopen week kreeg ik een mailtje vanuit Marlow met een heel verhaal over de Cuthbert Ottaway Memorial Cup. Iedereen die mijn fetisj met vage bekers kent, zal wel door hebben dat ik meteen geïnteresseerd was. Dat werd ik nog meer toen ik zag dat het een wedstrijd was tussen een supporterselftal van Engeland en eentje van Schotland voorafgaand aan de interland tussen beide landen. Naar die interland gaan wij ook en dat willen die beide elftallen ook, dus is die pot al om 13:00 bij Marlow. Geil stadion, mooie bekerpot en oude bekenden weer zien? Logisch dat we volgende week eerst even langs Marlow gaan, voordat we naar Wembley afreizen. Maar wie is die Cuthbert Ottaway precies waar deze beker naar genoemd is?

Cuthbert Ottaway was de eerste aanvoerder van het Engels elftal. Tijdens die pot, in 1872 op Hamilton Crescent, was hij de man die de Engelsen leidde. Ottaway werd in 1850 geboren in Dover als zoon van een bemiddeld gezin. Zo was zijn vader chirurg en oud-burgemeester van het kustplaatsje. Het was dan ook logisch dat Cuthbert naar Eton ging, een van de meest chique kostscholen van Engeland. Behalve studeren en rare ontgroeningsrituelen, deden ze veel aan sport. De eerste grote voetbalclubs ontstonden bijna allemaal aan een van de kostscholen. Ottaway voetbalde ook, maar deed daarnaast aan tennis, cricket en atletiek. In alle sporten blonk hij uit en vertegenwoordigde hij Eton. Dat deed hij later ook op de universiteit van Oxford. In de eerste editie van de FA Cup kwam hij uit voor Oxford University.

Ottaway was een van de beste spelers van Engeland en het was logisch dat hij werd geselecteerd voor het Engels elftal dat in 1872 aantrad tegen Schotland in Glasgow. Deze allereerste interland eindigde in 0-0 met Ottaway als aanvoeder van de Engelsen. In hetzelfde jaar speelde hij ook zijn eerste FA Cup finale. Oxford University verloor met 1-2 van Wanderers. Een jaar later stond Oxford University weer in de finale. Ditmaal wonnen ze wel. Royal Engineers werd met 2-0 verslagen en Ottaway mocht de beker ophalen. Nog een jaar later was hij weer aanvoerder van Engeland tegen de Schotten. In Glasgow verloor Engeland met 2-1 van Schotland. Het zou de laatste interland zijn voor Ottaway, die in 1875 nogmaals de finale van de FA Cup zou spelen. Met Old Etonians speelde hij met 0-0 gelijk tegen Royal Engineers. De return maakte Ottaway niet mee vanwege een blessure.

Ottaway speelde overigens niet alleen voor kostschoolclubs, want in 1871 maakte hij zijn debuut voor Marlow in de FA Cup. Zij verloren echter en daarmee was de carrière van Ottaway voor Marlow afgelopen, waarna hij alleen maar voor zijn oude scholen ging spelen. In 1876 stopte Ottaway met voetballen. Zijn lichaam was gesloopt door het vele sporten en op 26-jarige leeftijd werd hij advocaat. Ottaway trouwde met zijn vriendin en zij was al snel zwanger. Terwijl ze uitkeken naar hun eerste kind, kreeg Ottaway last van zijn borstkas. Hij had pijn, maar dacht dat het niet ernstig was. In de nacht van 2 april 1878 stierf Ottaway Cuthbert aan de gevolgen van een verwaarloosde longontsteking. Slechts 27 jaar werd hij. Ottaway werd begraven op Paddington Old Cemetery in Londen. Een paar weken later werd zijn dochter Lilian geboren, die haar vader nooit zou kennen.

Cuthbert Ottaway verdween langzaam uit de gedachten van de mensen en honderd jaar later was zijn naam alleen bekend bij voetbalfreaks, omdat hij de eerste aanvoerder van Engeland was. Zijn graf werd in de jaren zeventig zelfs gedeeltelijk geruimd en alleen een treurige steen bleef over. Omdat de FA dit jaar 150 jaar bestaat spelen Engeland en Schotland volgende week tegen elkaar. Marlow, de enige ex-club van Ottaway die nog bestaat, besloot daarom de schijnwerpers weer op de oud-aanvoerder te richten. Ze hebben geld ingezameld voor het opknappen van het graf van Ottaway, waar ook de Engelse spelersvakbond flink aan heeft bijdragen. Op 13 augustus, de dag voor de interland, is er een ceremonie en zal er een nieuwe grafzerk worden geplaatst. Ook zullen er verschillend vertegenwoordigers aanwezig zijn uit de voetballerij.

De volgende dag zijn er twee voetbalwedstrijden ter ere van Cuthbert Ottaway. Eerst om 10:00 een wedstrijd tussen een team met oud-spelers van Marlow en eentje van Engelse fans. Die zal plaatsvinden op Riley Park. Van 1870 tot en met 1916 heette dat Crown Ground en was het de ground van Marlow. Ottaway speelde destijds in dat stadion, vandaar dat er voor Riley Park is gekozen. In 1916 vertrok Marlow naar hun huidige stadion waar om 13:00 de tweede wedstrijd gespeeld zal worden. Twee teams van Engelse en Schotse fans strijden dan om de Cuthbert Ottaway Memorial Cup. Er komen wat oudgedienden langs om de boel op te luisteren. De toegang is gratis, dus wij zijn er bij als echte Nederlanders. In het clubhuis van Marlow is een tentoonstelling over de historie van de club en Cuthbert Ottaway. Dit soort herdenkingen vind ik schitterend en zijn zo typisch Engels. Een van de redenen waarom ik zo van het Engels voetbal houd. Ik kijk er al naar uit.