Pasen is een heerlijke tijd, omdat je veel wedstrijden in korte tijd kunt zien. Zo zagen wij er drie in minder dan 24 uur. Basingstoke v Woking en Soton v Pompey waren de oorspronkelijke keuzes, maar dankzij de FA van Sussex konden we ’s avonds nog een bekerfinale meepakken. Nu ben ik wel fan van obscure bekers, maar zeker als ze in een leuk stadion worden gespeeld. Mill Road voldoet daar aan, hoewel het als stadion zich weinig voorstelt. Maar de scenery maakt alles goed met dat prachtige Arundel Castle op de achtergrond. Daardoor hadden we een leuke extraatje met Pasen. Verslag is hier te lezen.
Doing the 116 Blog 
En daar baal ik nu weer van, ik ben in ´99 in Arundel Castle geweest, net als het stadje een absolute must als je daar in de buurt ben, maar van die club cq dat veld had ik geen weet van. Als ik dat geweten had was ik daar absoluut even langs gegaan! Zeker fraaie foto´s!
Leuk om te lezen! Ben zelf in 2008 in Arundel geweest ( bed&breakfast) en heb ook Mill Road gevinckt . De veldverzorger was erg vereerd met mn bezoek destijds 😛
Dat ziet er fraai uit. Is weer eens wat anders als het kasteel van Sparta 😉
Ik heb al honderden veldjes bezocht die qua stadionnetje an sich veel minder waren dan dit. Ziet er klein maar erg gezellig uit. En dat kasteel op de achtergrond is briljant, zulke uitzichten zijn een zeldzaamheid (een zee of meer op de achtergrond is nog relatief frequent maar een kasteel op de achtergrond heb ik denk ik –als mijn geheugen het nog doet– nog maar 1 of 2 keer gezien in 15 jaar groundhoppen)
Het leuke is, zoals Dave schrijft ook, dat op amateurniveau clubs vaak erg trots zijn dat non-locals interesse in hun club hebben. De ontvangst is vaak veel vriendelijker dan op hoog niveau. Ik heb al enkele clubs bezocht waar ik spontaan een sjaal en gratis drankje kreeg in de kantine omdat ze erg vereerd waren met een bezoeker die 250 km had afgelegd voor hun team. Op hoog niveau is zoiets enorm zeldzaam maar op amateurniveau is men vaak erg trots als mensen hun club willen bezoeken. Mits de kantine open is kan je nog gezellig een babbeltje slaan met de locals en een frisse cola erbij.
Vincken op amateurniveau is vaker leuker dan op professioneel niveau. De gezelligheid is heerlijk, het onthaal vaak erg vriendelijk, en er zijn genoeg plekjes te vinden waar ofwel het stadionnetje of de omgeving erg aangenaam verrassen. Veel leuker dan dat drukke hectische gedoe in een grote arena met duizenden fans. Op amateurniveau vind je net zo goed erg leuke teams om te bezoeken. Hidden gems 🙂
PS ze hebben daar in Arundel nog een heel leuk logo ook. Ik heb iets met duiven. Ik ben nochtans geen melker of zo en als veganist eet ik ze ook niet. Maar in mijn schrijven gebruik ik duiven vaak als symboliek, en 1 van de nummers die me altijd weer nieuwe moed geeft is “Sapari” van de helden van Orphaned Land waar de duif als symbool gebruikt wordt voor het spiritueel herrijzen voor te stellen. Sindsdien heb ik een vreemde fascinatie voor duiven. Op mijn communistische jacket staat ook naast de traditionele hamer en sikkel een tweede symbool namelijk de hamer en sikkel met een sikkel in de vorm van een duif die opstijgt (dit symbool wordt door de Britse communistische partij gebruikt). Jep, ik heb wel wat voor die beestjes dus weer een bonuspunt voor de club uit Arundel. Enige minpunt van duiven is dat ze je soms bombarderen met drek al zijn zeemeeuwen op dat vlak veel geniepiger.
Die kruisen op het clublogo zijn een lokaal wapenschild of zo, neem ik aan?
In Arundel kon ik destijds ook allerlei ”matchday magazines” kopen ( uit en thuiswedstrijden van Portsmouth) uit de jaren 80.
Grappig was dat toen ik in diezelfde vakantie naar Lewes FC ging,ik er achter kwam dat die exact in hetzelfde thuis tenue speelden ( minus logo en sponsoring) als ik deed bij mn locale amateurclub ( VVIJ).
Fratton Park vond ik destijds een juweeltje,mede door de ingang tussen de vakwerk huizen in. Toen won Portsmouth de FA Cup,nu gaan ze downhill richting League One 😦
In ieder geval : ik lees doingthe116 al een aantal jaar met groot plezier,keep it up 🙂
De fascinatie voor “arbeidershuisjes” (hoe weet iemand überhaupt welk beroep iemand heeft die in een bepaald huis woont? Niet elke persoon met een rijk inkomen woont in een kast van een villa) ontgaat me een beetje, ik hou wel van grootstedelijke stadions (tenmidden van een grootstad) of van stadions met natuurschoon op de achtergrond (de zee bij voorkeur).
Als je van stadions bij verkrotte woningen houdt, dan moet je zeker eens richting Ierland. Shelbourne, St Patrick’s, Bohemians, Derry City, Crusaders … allemaal buurten want het ’s nachts nogal ruig kan zijn en overdag nog altijd grauw, en dan hebben we het nog niet over Shamrock Rovers’ nieuwe ground (heb een half jaar om de hoek gewoond daar en na zonsondergang is daar op straat komen vragen om in een hospitaal te belanden… Extreem onveilige buurt). Glentoran was nog zo een ruige wijk met allemaal leegstaande kraakpanden in slechte staat toen ik in Noord Ierland woonde, al heb ik gehoord dat ze die wijk wel wat opgeknapt hebben (was ook hoognodig want op 1 huis na was alles verlaten of gekraakt wegens de extreem verpauperde staat van de wijk)
Volgens mij heeft de fascinatie ook meer te maken met een soort hang naar het verleden. Wij (ik spreek voor het gemak maar even namens de meeste volgers van deze site) stadionliefhebbers vinden niet voor niets oude stadions met gammele tribunes het mooist. Als daar ook een vergelijkbare omgeving bij ligt maakt dat het plaatje natuurlijk compleet. Wat voor soort mensen er wonen is niet relevant. Maar toen ik een paar maanden geleden vanaf het station in Swindon door een oude tyische engelse wijk naar de County Ground liep kreeg ik niet echt de indruk dat de gemiddelde bewoner daar veel geld te besteden had 🙂
Ik ben het wel met je eens dat ook ander soort liggingen inderdaad erg mooi kunnen zijn. St James Park midden in Newcastle vind ik bijvoorbeeld ook erg indrukwekkend.
Ik heb ook een enorme voorkeur voor oude stadions in belabberde staat waar je haast terug gaat in de tijd. Maar de omgeving an sich maakt me niet zo veel uit tenzij het echt grootstedelijk is of met water in de buurt. Een stadion pal aan zee gelegen (zoals dat nationale stadion van de FaerOer) vind ik heerlijk.
En vergis je maar niet: er zijn mensen met veel geld die desondanks een erg sober leven leiden en bewust zich afkeren van het leven in rijkdom en grote villa’s. (En er zijn ook arme mensen die zich in de schulden steken om toch maar in een wat indrukwekkende villa te kunnen wonen). Ik ben voorstander van het systeem in sommige ex-Oostbloklanden waar je wel een eigen woning kon bezitten maar met restrictie dat die flat maximaal 50 vierkante meter groot mocht zijn ; al wat groter was viel in overheidshanden. Een prima systeem vind ik — al zullen niet-communisten het hier allicht niet mee eens zijn. Maar als we de klassenmaatschappij weg willen volstaat het niet de lonen meer eerlijk te verdelen. Ook statussymbolen als villa’s en dure privescholen moeten dan verdwijnen. Tot we het punt bereiken dat er niet meer zoiets als “villawijken” of “arbeidershuisjes” bestaan.
Toch even bij vermelden dat stadions, hoe mooi ook, in van die wijken met verpauperde woningen, vaak erg onveilig zijn. Niet het stadion zelf maar de straten rondom het stadion. Vooral bij avondwedstrijden geen pretje.