That Final Day #6

Jimmy Glass is voor altijd een legende in Carlisle.

Na in 1998 met Doncaster een ploeg te hebben gehad die met kerst al gedegradeerd was, werd het in 1999 een ontknoping die zelfs Hitchcock niet verzonnen kon hebben. Het leek wel een Amerikaanse clichéfilm, waar de nerd op het laatst het beslissende punt scoort met nog 0.01 seconden op de klok. Als het scenario wat er in 1999 gebeurde verfilmd zal worden, komt er niemand kijken. Het is te onwaarschijnlijk, maar het vond toch echt plaats in Carlisle. Een naam die altijd aan die gebeurtenis verbonden zal zijn is die van Jimmy Glass. Een jaar erop was het opnieuw Carlisle dat onderin meedraaide, maar weer vlogen ze er niet uit. Ditmaal geen Carlisle-speler die de hoofdrol opeiste, maar “Sir” Mickey Brown van Shrewsbury Town. Twee middelmatige voetballers die door hun prestaties op de laatste speeldag uitgegroeid zijn tot ware helden bij liefhebbers van Engelse voetbal. 

       

1998-1999 

De stand op de laatste speeldag zag er als volgt uit: 

Scarborough 45-47 

Carlisle United 45-46 

De jaren 1997-2001 waren qua spanning de allerbeste als het ging om degradatie naar de Conference. In liefst vier van de vijf jaren was het spannend tot aan de laatste speeldag. Van alle ontknopingen tot nu toe is die uit 1999 de allermooiste. Het was zo onwerkelijk en er eigenlijk een boek over geschreven zou moeten worden. Dat dachten ze in 2004 ook en toen kwam “One Hit Wonder, the Jimmy Glass Story” uit. Dit boek gaat over keeper Jimmy Glass, maar daarover later meer. Terug naar de twee teams die op de laatste speeldag nog konden degraderen. In de rode hoek Scarborough. Deze club was in 1987 de eerste kampioen uit de Conference die rechtstreeks mocht promoveren. Dit was het twaalfde jaar van The Seadogs in de Football League, maar hoger dan de laagste divisie waren ze nog nooit gekomen. Het jaar hiervoor waren ze wel dichtbij, toen de play-offs werden gehaald. Dit jaar zat het allemaal niet mee, hoewel ze vooral blij waren dat ze niet meer op de laatste plek stonden op de laatste speeldag. Scarborough had namelijk een achterstand van vier punten omgezet in een voorsprong van één puntje in de weken voor de ontknoping. De ongelukkige club die nu op de laatste plaats stond, was Carlisle United. De club uit Cumbria, in het uiterste noord-westen van Engeland, was bezig aan een slechte serie. Tegen het eind van het seizoen was de club helemaal weggezakt. In januari stonden ze nog tien punten voor op de nummer laatst (Hull City, vandaag de dag niet meer voor te stellen), maar langzaam maar zeker ging het steeds minder. Voorafgaand aan de laatste speelronde waren er slechts twee van de negentien wedstrijden daarvoor gewonnen. Een slechte statistiek. Van Scarborough werd bijvoorbeeld afgetekend met 3-0 verloren. Carlisle was dan ook duidelijk de onderhond bij aanvang van de laatste speeldag. 

Scarborough v Peterborough United (08/05/1999) 

Carlisle United v Plymouth Argyle (08/05/1999) 

Op papier had Carlisle de makkelijkere wedstrijd. Plymouth stond op plek twaalf en was uitgespeeld. Scarborough had het geluk ook thuis te mogen, maar tegenstander Peterborough had nog een waterkansje op de play-offs. Dan zouden er wel een aantal andere uitslagen in het voordeel van The Posh moeten uitvallen, maar die virtuele kans zorgde ervoor dat Peterborough zich niet zomaar opzij zou laten zetten. Scarborough had zelf een paar dagen voor deze laatste speelronde nog een inhaalwedstrijd gespeeld. Die werd gewonnen met 3-0 en was toevallig tegen Plymouth Argyle. Tweemaal zouden de mannen uit Devon de lange reis naar het noorden moeten maken. Ongunstig voor The Seadogs, maar die hadden slechts één opdracht en dat was zelf winnen. Dan waren ze nergens meer van afhankelijk. De start ging slecht, want al na 7 minuten stond het 0-1. Vlak voor rust trok Scarborough dat weer recht. Doordat het in Carlisle nog altijd 0-0 stond, was Scarborough veilig bij rust. Ze konden helemaal opgelucht ademhalen, toen in 49ste minuut Plymouth op 0-1 kwam. Een kwartiertje later was het Carlisle dat 1-1 maakte en daarna gebeurde er een hele tijd niets. In Scarborough werd afgefloten. De fans konden nu alleen maar hopen dat Carlisle niet meer scoorde. Gespannen zaten ze daar op het veld naar hun radio’s te luisteren, toen Carlisle in de derde minuut van blessuretijd een corner kreeg. Zelf de keeper kwam mee naar voren. Dat was ene Jimmy Glass. Carlisle had wat blessures en daardoor hadden ze hem gehuurd van Swindon Town. Drie wedstrijden had hij tot nu toe gespeeld. De corner werd redelijk genomen en in de rebound kwam hij ineens voor de voeten van de keeper met zijn afschuwelijke lelijke shirt. Glass trapt de bal op goal en schiet zich daarmee rechtstreeks voor altijd in de folklore van het Engelse voetbal. Goal. Carlisle is veilig en de fans stormden in een delirium het veld op. Na deze wedstrijd zou Glass in de vegetelheid raken als keeper, maar dit moment zal blijven voortleven. Het betekende indirect ook het einde van Scarborough, dat door de degradatie financiële problemen kregen en in 2007 ophield te bestaan. 

Het zal niet vaak zijn voorgekomen dat er een biografie is geschreven over zo'n matige voetballer.

De uitslagen en de eindstand in 1999. 

Scarborough v Peterborough United 1-1 

Carlisle United v Plymouth Argyle 2-1 

  

Carlisle United 46-49 

Scarborough 46-48 

  

        

1999-2000 

Carlisle United 45-39 (-32) 

Chester City 45-39 (-34) 

Shrewsbury Town 45-37 (-28) 

Bij Carlisle United waren ze iets te lang bezig met nagenieten en voordat ze het in de gaten hadden was het jaar alweer bijna voorbij en stonden ze opnieuw onderin. Dit jaar hadden ze het geluk dat er meerdere matige clubs waren. Slechts 39 punten hadden The Cumbrians, waar Scarborough het jaar ervoor nog met 48 punten degradeerde. Nu hadden ze met dat lage puntenaantal zelfs twee clubs onder zich. Een daarvan was Chester City, dat ook 39 punten had. The Seals waren in handen van de malafide Amerikaan Terry Brown, die zelf zonder enige kennis van voetbal op de bank ging zitten als manager. Daarover is hier meer te lezen. De club voor wie het er het slechtste uitzag was Shrewsbury Town. Ze stonden twee punten achter op de andere twee en hadden een uitwedstrijd in het vooruitzicht. Na precies vijftig jaar leaguevoetbal leek daaraan een einde te komen. Verrassend zou dat wel zijn, want The Shrews waren geen typische kelderdivisieclub. Meestal speelden ze op het derde niveau. In 1997 waren ze daaruit gedegradeerd en daarna waren ze een stabiele, wat saaie middenmotor geworden, maar in 2000 lukte er niets. Saillant genoeg was in november 1999 Kevin Ratcliffe aangetrokken als manager. Ratcliffe was net 4,5 jaar manager geweest bij Chester en was daar met ruzie vertrokken. Hij vond dat eigenaar Terry Brown zich teveel met alles bemoeide. Brown had duidelijk een dubbele agenda, want die nam zelf plaats op de bank na het vertrek van Ratcliffe. Sowieso liggen Chester en Shrewsbury elkaar niet zo. De meest beladen derby is het niet voor beide clubs, maar toch is het een wedstrijd die iets extra’s heeft door de nabijheid van beide steden. Al met al een mooi scenario voor een laatste speeldag. 

Chester City v Peterborough United (06/05/2000) 

Exeter City v Shrewsbury Town (06/05/2000) 

Brighton & Hove Albion v Carlisle United (06/05/2000) 

Op de beslissende dag was het mooi om weer wat oude gezichten te zien. Brighton mocht de gastheer spelen voor Carlisle. The Seagulls waren al lang veilig en speelden eigenlijk nergens meer voor. Datzelfde gold voor de andere twee tegenstanders. Peterborough (weer zij) was al zeker van de play-offs, terwijl Exeter veilig op de 21ste plaats stond boven deze drie clubs. Op papier moesten alle drie de clubs dus wel kunnen winnen tegen deze uitgespeelde clubs. Maar dit was het jaar van de écht zwakke clubs onderin. Ze hadden niet voor niets zo weinig punten behaald tijdens het seizoen. Brighton kwam op 1-0 in de 35ste minuut en toen in de 65ste minuut Carlisle-speler Prokas rood kreeg waren de winstkansen voor The Cumbrians gezien. Het bleef daar uiteindelijk 1-0. Chester, dat daardoor aan een puntje genoeg had om in ieder geval boven Carlisle te eindigen, verloor ook. En dat terwijl ze in eigen huis speelden. Peterborough won met 0-1 in het Deva Stadium en het was daardoor afwachten geblazen. Carlisle was definitief veilig, maar voor Chester was het van belang dat Shrewsbury niet zou winnen. Dat lag niet echt in de lijn der verwachtingen, want The Shrews hadden veruit de slechtste statistieken in uitwedstrijden van alle clubs in de laagste divisie. Slechts twee van de voorgaande 22 uitduels werden gewonnen. Waar de andere twee clubs bleven doorspelen op hun elan van het gehele seizoen, slaagde Shrewsbury er wel in om boven zichzelf uit te stijgen op deze belangrijke dag. De eerste helft stond het nog 0-0, maar na de rust werd Exeter onder zware druk gezet. Een eigen doelpunt in de 59ste minuut en een goal van Mickey Brown twee minuten later zorgden ervoor dat Shrewsbury erin bleef. Uiteindelijk werd het nog 1-2 zes minuten voor tijd, maar ondanks billenknijpen in de laatste minuten, was het feest bij The Shrews. Chester werd na 69 jaar Football League bedankt voor bewezen diensten. Dat uitgerekend Brown scoorde was wel mooi, want dat was echt Mister Shrewsbury. Hij speelde in totaal 418 wedstrijden voor de club. In het seizoen 2002-2003 sloot hij zijn carrière af in de Conference. Uitgerekend bij Chester City, de club die hij hoogstpersoonlijk naar die divisie had getrapt. Na aanleiding van zijn goal word Mickey Brown door de fans van Shrewsbury voortaan Sir Mickey Brown genoemd en het spreekkoor (op de melodie van “Go West”) “Mickey Brown send Chester down” was nog jarenlang te horen op het moment dat beide clubs elkaar weer troffen. 

Sir Mickey Brown in actie.

De uitslagen en de eindstand in 2000. 

Chester City v Peterborough United 0-1 

Exeter City v Shrewsbury Town 1-2 

Brighton & Hove Albion v Carlisle United 1-0 

  

Shrewsbury Town 46-40 (-27) 

Carlisle United 46-39 (-33) 

Chester City 46-39 (-35)